Openingsrede voor het 2e Christelijk sociaal congres - pagina 11

:

zonder

lisme,

de

dat

heilige

verontwaardiging

in

ons

brandde, die het kenmerk van den strijdenden christen is?

Het

eeuw

een kwart

is

„Zoo ge u nog een voelt

kloppen,

Evangelie

in

verrukt

u

vloeken

aspiratie

zoo

en

geleden, dat wij zeggen konden

menschelijk het

ooit

heeft,

moet

hart

in

van

ideaal

ook

in

u

den boezem ons heilig elke

betere

tegen den actueelen toestand". Heeft het

ons menschelijk hart geklopt, en heeft het

in

ons gevloekt,

toen wij bewust ons werden van den afgrijselijken toestand

der maatschappij, waarin fel-vijandig klasse tegenover klasse

En hebben

ons

dermate verzet, dat van ons den deesem, die het gansche meel doortrekt, ziet het licht op den kandelaar, ziet de stad boven op den berg!? Of hebben wij het feit dezer verdeelde maatschappij aanvaardend, ons partij gesteld in den strijd der klassen, en ons geschaard aan de zijde der verdrukkers, ofschoon wij den schijn aannamen van te werken in het staat?

wij

getuigd kon worden

:

ziet

belang der sociaal-geknechten ?

Hadden wij volvoerd, wat wij in 1891 ons voornamen, mannen broeders, het zou nu anders hebben moeten zijn dan toen. Of past lijken

Ik

niet

wat

toestand

op den nu actueelen maatschappetoen waarschuwend voorspelden ?

wij

wil dat hier als een boetedoening voor onze lakschheid

herhalen

en

nieuwe waarschuwing voor hen, die

een

als

ons werk zullen overnemen:

„Immers gaat het zoo hemel,

en

dan wordt het al minder een iets van een hel op aarde. raakt onze maatschappij los; voor den het stof gebogen; en door den ruste-

het

krijgt

Van den Christus

Mamon loozen

de

ze

ligt

prikkel

Psalmist

binten

en

in

voort,

meer

al

van het brutaalst egoisme, waggelen,

klagen

ankers

zou,

van

de

het

gelijk

fundamenten der aarde. Alle maatschappelijk

gebouw

ver-

desorganisatie kweekt demoralisatie, en in de toenemende brooddronkenheid van den éen tegenover het steeds klimmend gebrek van den ander, speurt ge eer iets van de ontbinding van het lijk, dan van den frisschen blos

schuiven;

en de gespierde veerkracht eener bloeiende gezondheid".

Laten

wij

het

elkander niet verhelen: zoo

is

het voort-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen