Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 146

HET BEGRIP VAN STAAT.

138

heimwee naar wat in de middeneeuwen onze eere was geweest, maar geen bevrediging kon sclienken aan de behoefte van het jongere,

lijk

Op

zoo zeer gewijzigde leven. de

in

maar

leer

in dienst,

die wijze gaat

men

niet bij

de historie

en verliest met eigen geestdrift het gevoel

van roeping voor de toekomst.

§

Historische School.

waardeering voor wat ons

alle

Bij

nu

De

3.

nog verkwikken en van

beweging terug houden kan, er tegen te tijd

het

we

waken, dat

moet onderzocht, wat

we

van

de

verheerlijking

verwarmen aan wat

daarom steeds

Zelfs de blijvende vrucht van

heeft.

grepen, deed ontgaan. historie

met de keur der onmisbaar, dat

en

hebben

het

doodloopen.

vatisme,

dat

deed

zoo

uw

zoo

Het

Het

waardoor zoo

geworden.

doet u

rekenen

menige

uitsterven.

huis,

Steeds weer

Er

mag geen

ons nog koesteren kan, mits

En hierdoor nu

het juist zoo vol-

is

het tijdelijke in het algemeene, van het

is

menig geleerde het hieruit

staatspartij is

in eigen

met anderer ervaring overgaan.

dit

Zulk een overdreven

het

opgekomen valsche Conser-

opsluiten

in

liefde

voor het historisch-speciale

waarom

zijn leven niet heeft uitgedoofd,

Hiertoe nu moet ook wat

men „Allgemeine

ons steeds weer ontvankelijk voor maken. Gezonde afdoende

alleen in

mogelijk,

zoo ge

uit het

liet

het heden en in

Staats-

lehre" noemt, ons doen rijpen en de vergelijkende staatswetenschap er

zijn

anders gezellig gezin, huisbakken

na een periode van beroering elk volk, dat blijft.

Dit te

van

slop

na korten bloei verkwijnen

zich

menig,

in

invloed verspelen op de toekomstige ontwikkeling,

toch roept en

en ons

kleurlooze

maar nooit anders dan een ons

zijn,

verleden

critiek.

we van

deed

verzuimd,

theoriën

eigen

tijd.

algemeen menschelijke, en van het speciale

in het

nationale,

het

uit

steeds

levenskring,

ernstige plicht

in het verleden ten slotte te leur stelde

strekt

is

het

verleden moet een vorm aannemen voor onzen

het doel, waarnaar

en

blijft

niet terug glijden in een verleden, dat zijn

maar nu uitgediend

gehad,

een terugleven in de historie

bij

snellen pas in onze voorwaartsche

te

al

moet

critiek is

bijzondere tot het algemeene opklimt,

dat algemeene de leidende gedachte weet te verstaan, en het doel-

wit weet

te

ontdekken, waarop het staatsieven gericht moet

zijn.

Voor

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen