Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 168
met nadere toelichting op Ons program. Eerste deel. De beginselen.
HET VOLK.
160
vische
Nederlander na
goed
vrij
ons
We
danken aan
op een
we
als
één eigen volk
van
het
beschermt en versterkt,
een eigen
dachtenwereld,
„De
onder
en
naast taal
is
Maar tegen
anders.
eigen
andere
de
het volk
al
toegegeven, maar
!",
volken van West-Europa
moge op den keper
spreken
te
is
iets
het toch niet, dat het bezit van een
die alle landgenooten voor ons en ons voor
taal,
bezien
Althans Oostenrijk en België toonen het wel
sterk zijn uitgedrukt.
te
zij
afdoend en voldingend
taal levert het
met een eigen levensbeschouwing en met een eigen ge-
volk,
vormen.
den eigen aard en het zelfstandig
leven,
ook afgezien van ons staatsverband nog altoos een
we,
dat
bewijs,
eigen
van
Dat
ons verleden ontwijfelbaar vast.
en
we
ons volk
bezit
staat juist hierdoor het feit,
en zulks wel niet door staatsformatie, maar
zijn
oorsprong
onzen
Toch
onze positie.
pijnlijke wijze
karakter
dat de
de saamleving der volken beperkt het vaak
in
het staatsverband, waarin
juist
toch,
gaat toch op verre
het kleine gebied van onze taal ongetwijfeld groote
maar
kracht,
krachtens
dit
is,
geheel, in de Europeesche saamleving zeer geïsoleerd.
volk,
nationale
men
erkent
AI
blijven.
zijn talen tehuis
in
de groote massa van ons volk, en hierdoor staat
door voor
niet
dat
achteraf
steeds
rijken
hen verstaan-
baar maakt, op een eenheid van innerlijk bestaan wijst, die ons in veel sterker levensverband saamvoegt,
dat
deze
plant
van
haar
innerlijk
aan
en
juist
mag ook ons bewuste
een
in
De
iets,
roos
van
stelt
en de scherpste
eigen soort plant van
een
is
in het
minst niet belet,
weelderigen rijkdom van variatiën de pracht
leven ten toon spreidt.
op
partij
wat intusschen
dat
bezit
nationaal bestaan
uiting
tegenover
partij
afteekenen.
zich
geheel zelfstandigen aard,
het
dit ooit
Natuurlijk belet dit niet, dat in onze saamleving zich
zou vermogen.
gedurig ook op taalgebied verschillen
dan het engste staatsverband
Op
het eigen soort
van eigen soort
in het volkskarakter
De
nog steeds roem dragen.
het bewuste leven.
komt
Een eigen
taal
taal is
toont altoos,
dat de groep die haar spreekt, voor haar innerlijk besef onderscheiden is
van
wat
bepaalde
leeft in
andere groepen, en dat het vermogen,
taal het innerlijk
schappelijk bezit
is,
van
bestaan
tot uiting te
allen, die tot
om
in die
brengen, het gemeen-
ons volk behooren en saam ons
volk uitmaken.
Geheel gelijk
onvermengd
is
onze
proces en vermenging als
taal
zeer zeker niet gebleven.
uit het
Soort-
Anglosaksisch en het Fransch
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1916
Abraham Kuyper Collection | 736 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1916
Abraham Kuyper Collection | 736 Pagina's