GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Levend onderzoek aan de Vrije Universiteit - pagina 111

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Levend onderzoek aan de Vrije Universiteit - pagina 111

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ecologie en ecotoxicologie van planten prof. dr. Wilfried Ernst 'We zijn op zoek naar de grenzen van de evolutie'

Eigenlijk wilde Wilfried Ernst entomoloog worden, maar een arrogante hoogleraar verjoeg hem naar de planten. Ernst heeft: zich als onderzoeker

Dom van die hoogleraar,

ruimschoots bewezen en is sinds 3973

hoogleraar van de afdeling Ecologie en ecotoxicologie van planten. probeert hij de mechanismen tegen de boze

want Daar

te ontrafelen waarmee planten zich weren

buitenwereld.

Als kind zat Wilfried Ernst bij de Duitse Jeugdbond voor Natuurobservatie. Daar was het verplicht hele plantengroepen te kennen en populaties insecten te inventariseren. Ernst telde sprinkhanen en zweefvliegen. In de derde klas van de middelbare school gaf hij al rondleidingen door de natuur, aan leeftijdsgenoten maar ook aan volwassenen. Nog steeds vind hij het belangrijk anderen deelgenoot te maken van de wonderen die buiten te zien zijn. 'Aan studenten vraag ik altijd of ze in natuurverenigingen zitten. Maar aan de manier waarop iemand tijdens een excursie naar de natuur kijkt of luistert, zie je zonder die vraag al of dat zo is.' Ernst koos tijdens zijn studie uit zijn brede interesseveld de insecten om zich verder in te verdiepen. 'Ik wilde entomoloog worden, maar de hoogleraar die me daarbij moest begeleiden was zo arrogant, dat ik dacht: nooit meer! Toen werden het toch de planten.' Tijdens zijn promotieonderzoek vond Ernst voor het eerst aanwijzingen dat niet de concentratie, maar de biobeschikbaarheid van een chemisch element bepalend is voor de gevolgen die het heeft. 'In een gebied met een natuurlijke overmaat aan zware metalen was een heuvel met een kale top en een begroeide onderkant. En juist in de onderkant was de wateroplosbare zinkconcentratie in de bodem veel hoger dan in de top! Ik begreep toen nog niet welke metaalcomplexen daarvoor verantwoordelijk waren, maar het bewees in elk geval dat metalen in de bodem zo kunnen worden vastgehouden dat ze niet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 168 Pagina's

Levend onderzoek aan de Vrije Universiteit - pagina 111

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 168 Pagina's