GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Levend onderzoek aan de Vrije Universiteit - pagina 21

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Levend onderzoek aan de Vrije Universiteit - pagina 21

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

HERINNERINGEN

22

een, tenzij door ziekte verhinderd, ging mee. Nog 'onontgonnen' gebieden werden hiervoor uitgekozen, waar geen toeristen kwamen en waar nog volop te beleven viel, zoals Winterswijk en Denekamp. Een ieder zocht zich een plant- of diergroep uit en besteedde daar vooral aandacht aan tijdens de dagexcursies. Een belangrijke diergroep zijn de kevers (Coleoptera). Als je goed kijkt is vrijwel elk dier dat je buiten tegenkomt een kever. Geen wonder dat de kevergroep floreerde. Joos Joosse, de latere hoogleraar Experimentele dierkunde, was hier een soort hoofd van. Hij was te herkennen aan een speciaal door de smid van Grijpskerke gesmeed vorkje, dat diende om koeienplakken behendig om te keren teneinde de snel wegschietende kevers te bemachtigen. Sommigen waren wat ongelukkig in de keuze van hun diergroep. Zo ook Jan Lammens, de latere onderwijscoördinator (zie het volgende hoofdstuk); hij zag veel in eendagsvliegen (Ephemeroptera). Waarschijnlijk was hij van mening dat deze groep ook in één dag af- en uitgewerkt zou zijn. Niettemin was het toch een teleurstelling dat er tijdens die voorjaarsexcursie geen enkele vlieg werd gevangen. Verzamelen van dieren in het veld gebeurde met veel minder scrupules dan nu het geval is. Levende rivierkreeften werden zonder pardon in de formaline gegooid en professor Voous pakte voor z'n expedities in Afrika ook altijd een jachtgeweer in. Gyrinus natans Tegenwoordig kijkt niemand meer vreemd op bij het epitheton natans maar in de beginjaren moest je praten als Brugman om aan anderen wijs te maken dat de Gyrinus natans een bijzondere of uitgestorven insectensoort was. Het insect, een schrijvertje, heet eigenlijk Gyrinus natator, maar natans had ook best gekund. Het gewone schrijvertje is trouwens Gyrinus marinus. Natator is uiterst zeldzaam. De facultaire vereniging Gyrinus natans is in 1953 opgericht om de biologiestudie (nog) meer inhoud te geven. Er werden lezingen gehouden door prominente biologen buiten de vu over zeer uiteenlopende onderwerpen. Een Gyrinus-bestuurslid droeg een groenachtig lint, met daaraan een keurig uitgeprepareerd en schoongemaakt nertsenschedeltje. Het bestuur ontving de spreker in de bibliotheek van de faculteit en onderhield zich met hem tijdens de pauze. Om het ijs

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 168 Pagina's

Levend onderzoek aan de Vrije Universiteit - pagina 21

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2000

Historische Reeks | 168 Pagina's