Geen duimbreed?! - pagina 160
De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting
H E T L A B O R A T O R I U M A A N DE L A I R E S S E ST R A AT
160
een interview in 1987. De meeste jongens hadden zij voor hun ogen zien wegvoeren. Zij besloten meteen met een paar andere Palladianen, Gré Brouwer en Dien Mulder, wat voor de jongens te gaan doen en kwamen zo terecht bij Coops en Sizoo, die hen voedsel- en kledingpakketten voor de jongens in Vught liet inzamelen en inpakken. Zij schreven ook mensen en instellingen aan om aan extra eten te komen, uit een melkfabriek, een suikerfabriek en van ouders van studenten die een boerenbedrijf hadden. Luuk Benjamins, één van de studenten die niet gepakt was, slaagde er samen met Trui Koning in een groot aantal pakjes in één keer bij het kamp Vught af te leveren. De meeste pakjes werden verstuurd en kwamen meestal goed aan. Luuk Benjamins had contacten met het Internationale Rode Kruis dat zich toen al in Amsterdam onder leiding van A. M. Le Cosquino de Bussy-van der Lelie bezighield met het verzorgen van de absoluut noodzakelijke hulppakketten voor de kampen in Nederland en in Duitsland. Op het verzamelpunt op de Bernhard Zweerskade leverden de vu-studenten, ook nadat hun medestudenten uit Vught weer vrijgekomen waren, ettelijke pakjes af. Tegelijkertijd raakten ze betrokken bij het verzetswerk van Coops. Met het persoonsbewijs van Rie Brouwer werd geëxperimenteerd ten behoeve van het vervalsen. Daarna gooide ze er maar wat zwavelzuur over en vroeg ze een nieuw exemplaar aan, zo slecht was haar eigen PB geworden. Coops schakelde Rie Brouwer in als koerierster voor het wegbrengen van vervalste PB'S, vervalste bonnen en andere papieren en voor het onderbrengen van joden en andere onderduikers. Zelf woonde zij op een kamer bij het Olympiaplein bij mevrouw Wennecke, de echtgenote van de naar Sachsenhausen weggevoerde Duits-joodse hoogleraar van de UvA dr. Ch. Mennicke. 8 Diens zoon sneuvelde tragisch genoeg aan het oostfront als Wehrmachtsoldaat. Haar kamer betaalde Rie Brouwer van het geld dat ze voor clandestiene colleges kreeg. Het geld voor de vele treinreizen, die ze voor Coops moest ondernemen, kreeg ze van hem persoonlijk.Trui Koning werkte eerst enige tijd als telefoniste op het lab en vanaf 1943 als assistente, net toen Coops werd gearresteerd. Zij behoorde tot de medewerkers van het lab, die na spertijd nog op straat mochten komen. Van de ene verzetsactiviteit rolden ze in de andere. Van alles smokkelden ze over straat onder hun kleren. Ook Trui Koning trad vaak als koerierster op. 'Eigenlijk was ik nooit bang', zei Trui Koning in bovenge-
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002
Historische Reeks | 294 Pagina's