GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Geen duimbreed?! - pagina 57

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Geen duimbreed?! - pagina 57

De Vrije Universiteit tijdens de Duitse bezetting

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

[2] Het eerste bezettingsjaar: accommodatie en confrontatie

D E E E R S T E O O R L O G S M A A N D E N A A N DE V U

Ook in de kring van de v u werden de meidagen van 1940 in grote spanning beleefd. Tientallen vu-studenten waren onder de wapenen en velen van hen namen daadwerkelijk aan de gevechten deel. Gelukkig sneuvelde niemand van hen en er waren ook geen ernstig gewonden te betreuren. Het leven zou voor de meesten van hen door deze ervaringen diepgaand veranderen. Verschillenden van hen zouden later actief worden in het verzet tegen de Duitse bezetters en hun collaborateurs. Omdat Amsterdam vrijwel ongeschonden de eerste oorlogsdagen doorkwam, zou al betrekkelijk snel weer met het 'gewone' universitaire leven begonnen worden, al was de sfeer voorgoed veranderd. Op de eerste senaatsvergadering na de Duitse inval op 17 mei 1940 in het laboratorium aan De Lairessestraat, stelde de rector-magnificus, de classicus dr. A. Sizoo, voor om de agenda maar te laten voor wat zij was en zich te bepalen tot de bespreking van de aangelegenheden 'in verband met de buitengewone omstandigheden'. 1 Dit voorstel werd grif aangenomen. Sizoo stelde zelf zijn aanstaande opvolging aan de orde. Het was toen nog gebruikelijk dat een rectoraat niet langer duurde dan één academisch jaar. Iedereen kwam op die manier aan de beurt volgens een duidelijk van tevoren afgesproken volgorde. Voor het komende jaar was de nog betrekkelijk recent aangetreden hoogleraar D. Nauta aan de beurt. Toen het punt van de opvolging in de senaatsvergadering aan de orde kwam, merkte deze op dat het zijns inziens in de gegeven omstandigheden overweging verdiende een ander, die over een grotere ervaring beschikte, aan te wijzen. Hiermee stemden de meeste aanwezigen in. Sommigen van hen waren het er echter niet mee eens en vonden dat men zich aan de normale volgorde zou moeten houden. Maar toen Grosheide voorstelde V. H. Rutgers tot rector te benoemen, oogstte hij algemene

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's

Geen duimbreed?! - pagina 57

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2002

Historische Reeks | 294 Pagina's