Geen duimbreed?! - pagina 210

DE B I J Z O N D E R E A C T I V I T E I T E N V A N ' j A N

WAT'

Staatsangehörigen Hilfe geleistet werden kann'. Hij had eerst met Blumenthal, 'der mich kannt', gesproken en die had hem naar de 'Befehlshaber' verwezen. Boss had nu juist volgens Waterink steeds 'peinlich genau' vermeden iets te ondernemen van wat ook maar de schijn van actie tegen de Duitse bezettingsautoriteiten kon hebben. Maar nu had hij dan inderdaad iets verwerpelijks gedaan. Slechts uit collegialiteit met de predikant, die 'wie man sagt untergetaugt war', 210

had hij de illegale bijeenkomst bezocht. Hij had hier zelfs gewaarschuwd voor illegale actie. Hij had ook pas op het laatst iets vernomen over de bijeenkomst en hij had deze ook niet geleid. Toch was zijn optreden, stelde Waterink, 'zu tadeln'. Maar nu, na twee maanden gevangenis, was hij wel genoeg gestraft voor zijn onvoorzichtigheid. Tijdens de gevechten van de meidagen van 1 9 4 0 had Boss als veldprediker van het Nederlandse leger gewonde Duitse soldaten in het lazaret in Woerden en in het ziekenhuis in Nijmegen geestelijke bijstand verleend. Vijf dagen later werd Boss vrijgelaten, hoewel hij oorspronkelijk gearresteerd was voor terrorisme en jodenhulp. 2 9 Bij de snelle vrijlating van Boss heeft waarschijnlijk ook een rol gespeeld, dat zijn zaak behandeld werd door een andere hoge sD-officier, ss-Hauptsturmführer prof. dr. H. Nelis, die speciaal was aangesteld voor het contact met de kerken en die wij reeds in verband met de vrijlating van Ben Bavinck noemden. Vanuit de Gereformeerde Kerken had deputaat Bram Rutgers een zeer goed contact met deze man opgebouwd, wat vele predikanten het leven heeft gered. 30 Dat was ook het geval met een student van Waterink, de hulpprediker en winkelbediende Boele Boelens uit Utrecht. Tijdens een bezoek aan zijn ouders in Groningen in de kerstvakantie, waar hij ook een kerstpreek hield, werd hij op oudejaarsdag 1943 bij een razzia als gijzelaar opgepakt, omdat er juist een aanslag op een NSB-politie-inspecteur was gepleegd. Eerst bemoeide Bram Rutgers zich met deze zaak. Nelis deelde hem mee dat de dertigjarige jongeman gauw vrij zou komen, maar daar was geen sprake van. Boelens werd in Vught vastgezet. Nu schreef Waterink weer naar Harster. Hij wees er op dat hij Boelens als student had gekeurd en hem beschouwde als een psychisch zwakke persoonlijkheid. Hij was kennelijk daarom ook gestopt met de studie. Een medestudent van hem, de advocaat mr. H. C. Visser, schreef op raad van Waterink een brief in dezelfde trant. Ook zorgde Waterink, zoals in andere gevallen, voor een verklaring van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen