Bijzondere chemie?! - pagina 111

DE

OPBOUW

Leidse Universiteit door de Duitsers. Wim Aldershof, een van die studenten, schreef daarover in 1964 ter gelegenheid van het afscheid van Coops: Dat was wel een hele overgang. In tegenstelling tot een onzekere en onrustige toestand in Leiden, vol nerveuze spanning, vond men in de De Lairessestraat een grote mate van rust, van openheid en een als vanzelfsprekende ontvangst met begrip voor de situatie. Zij, die vlak voor het doctoraal zaten, konden op een zeer coulante wijze aan de v u dit examen afleggen. Zij, die nog op het nippertje het kandidaatsexamen hadden kunnen bemachtigen in Leiden, werden rustig en welhaast geruisloos ingepast in de lopende nacandidaatsactiviteiten. Dit was alles misschien wel 'normaal', zeker in die vreemde tijd, maar werd niettemin door de betrokkenen ervaren als een zeer gewaardeerde geste. Een omschakeling voor de Leidse studenten? Inderdaad en in verschillende opzichten. Allereerst een overgang van in hoofdzaak 'anorganische physische chemie' naar in hoofdzaak 'organische synthese en physische chemie', d.w.z. een overgang van 'Debye en Onsager' naar 'Karrer, Hückel en Eistert'. In de tweede plaats - een heel markant verschil - de overgang van de grotere gemeenschap in Leiden naar de betrekkelijk kleine gemeenschap aan de De Lairessestraat 174, vooral gekenmerkt door een veel nauwer contact tussen hoogleraar en student dan in Leiden het geval was. Professor Coops was niet alleen docent, maar ook observator van zijn pupillen. Hij observeerde zijn studenten niet alleen als aanstaande chemici, maar ook als jonge mensen, die-veelal komend uit een heel andere omgeving - ieder naar zijn eigen structuur trachtten groter te worden in de nieuwe grotere wereld. De één werd hier gestimuleerd, de ander daar afgeremd, hetzij in een lang gesprek, hetzij met slechts een terloopse opmerking die toch duidelijk Coops' belangstelling voor zijn studenten verried.4

Verder schreef Aldershof over de Vrije Universiteit en Coops in het bijzonder: Nee, geen uitbundigheid in het werk. Eerder een bedaarde, kritische, soms tot een zekere scepsis neigende benadering, voorwaarde voor het stimuleren van gedegen betrouwbaar werk. Geen hardloperij achter alle wind van leer aan, maar een gestaag doorgaan op de eenmaal na zorgvuldig wikken en wegen ingeslagen weg.Taai volhouden, niet versagen. Een kloeke houding, gepaard gaande met vasthoudendheid en een zekere onwrikbaarheid, zoals die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen