De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 215

TOTIUS

en naamgenoot bewust aangewezen tot rector magnificus voor het jubeljaar 1930, onder een bewust passeren van de gewone regels van de anciënniteit en met de opdracht dat jaar en de erbij behorende plechtigheden feestelijk te leiden.377 Tot zijn taken had behoord om 'een klein aantal eredoctoraten' te verlenen 'aan personen die zich in algemeen-cultureel opzicht voor de Gereformeerde beweging verdienstelijk hebben gemaakt of die op Geref. wetenschappelijk terrein lauweren hebben verworven'. 378 Inderdaad verleende de v u bij de gelegenheid van dat halve eeuwfeest naast Hendrikus Colijn een eredoctoraat aan prof. J. Sebestyen, de voorman van de gereformeerden in Hongarije. Du Toits rol als voorman in de Gereformeerde Kerk in ZuidAfrika, zijn naam en faam als bijbelvertaler en psalmberijmer, waren toen bekend genoeg. Waarom had de v u hem, naast Sebestyen, geen eredoctoraat verleend? Omdat de afstandelijke H. H. Kuyper geen persoonlijke band met zijn leerling Du Toit had? 379 Of omdat men de N G K niet voor het hoofd wilde stoten? Vermoedelijk had ook de opvatting veel gewicht die ook vijftien jaren later opnieuw verhinderde dat Totius geen eredoctoraat kreeg: eredoctoraten zijn onderscheidingen voor excellente wetenschappers. 380 En psalmen berijmen is geen wetenschappelijke arbeid. Wie kennelijk wel begreep dat de v u bij Du Toit in het krijt stond, was Jan Waterink. Bij zijn 60ste verjaardag (21 februari 1937) kreeg Du Toit van zijn vrienden en bewonderaars een reis naar Palestina en Europa ten geschenke, georganiseerd door de Federasie van Afrikaanse Kultuurverenigings. Zodra Waterink hoorde dat Du Toit Nederland zou komen bezoeken nam hij als rector magnificus van de v u het initiatief tot een huldiging. 'Het is zeker niet noodig voor U de beteekenis van Totius voor Zuid-Afrika, voor den Nederlandsche stam en voor onze taalbeweging te schetsen', schreef hij.381 Daarom was het de plicht van de Nederlanders, ging hij voort, 'den dichter van onze Zuid-Afrikaansche stamverwanten, den man, die een volledige psalm-berijming gaf en die het leeuwenaandeel verrichtte bij de vertaling van den Zuid-Afrikaanschen Bijbel' te huldigen. Waterink stelde een comité samen, waarin de Zuid-Afrikaanse gezant dr. H.D. van Broekhuizen, minister van defensie J.J.C. van Dijk, de burgemeester van Amsterdam en vertegenwoordigers van tal van organisaties zitting hadden, zoals de Nederlands-Zuid-Afrikaanse Vereniging, de Koninklijke Akademie van Wetenschappen, de Maatschappij der Ne-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen