De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 382

STUDEREN

A A N DE

VRIJE

my hoërskool-dae af van Van Wyk Louw 'n bewonderaar en het baie van sy gedigte uit die hoof geken', schreef de theoloog W. D. Jonker later over zijn studietijd (1952-1955) aan de vu. 303 Ook de vriend van een van Louws dochters, de psycholoog A. D. Muller, studeerde vanaf 1955 aan de v u en promoveerde onder Waterink. Trouwens, al een week na deze brief aan Scholtz was Louw te gast op de v u , om de erepromotie van dr. A. J. van der Merwe en prof. dr. J. C. van Rooy bij te wonen. 3 4 Dat Louw in 1956 zelfs opponeerde bij een promotie op de v u , die van de theoloog W. J. B. Serfontein over de psalmberijming vanTotius, zoals J.C. Steyn meldt, is echter onjuist.305 Serfontein promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam, bij E. L. Smelik. Hoeveel recht en reden Louw had voor zijn uithaal tegen de Afrikaners aan de v u , afgezien het feit dat zij kennelijk aanvankelijk zijn colleges niet volgden? Er waren op dat moment van Louws schrijven 11 Zuid-Afrikanen ingeschreven aan de v u , waaronder de psychologe S. M. van Rensburg-Grobler, gehuwd met F. I. J. van Rensburg, die aan de Universiteit van Amsterdam studeerde en een uitstekende relatie met Van Wyk Louw had.306 Dat aantal van 11 kan opgehoogd worden met een vijftal dat sinds Louws aankomst in Amsterdam in maart 1950 gepromoveerd en intussen gerepatrieerd was; twee daarvan (de natuurkundige P.H. Stoker en de econoom B. van Deventer) waren dus geen theologen. En dan was er nog een viertal (waaronder een medicus) dat zich in 1949 of 1950 ingeschreven had, maar inderdaad maar kort bleef - maar twee van die vier kwamen na een aantal jaren overigens braaf terug om hun dissertaties in Amsterdam af te ronden. Een stuk of twintig, overwegend theologen: nou ja, dat klopte dus zo ongeveer. De retorische overdrijving van de kortheid van hun verblijf moet men de geëmotioneerde Louw maar gunnen - in feite verbleven 11 van de in totaal hierboven genoemde 20 studenten gedurende twee tot drie jaren in Nederland, zeven ongeveer een jaar, van twee weet ik het niet precies.307 Waren dat allemaal mensen die 'die ellendigste, die cru-ste menings' over de Zuid-Afrikaanse rassenverhoudingen verkondigden? Sommigen van hen werden al spoedig in Amsterdam door Louw zeer gewaardeerd, anderen waren zeker geen scherpslijpers, en weer anderen hebben (later) getoond de apartheid te bestrijden. Trouwens: Van Wyk Louw zelf was een overtuigd Afrikaner en nationalist; hij was toen zeker voorstander van de 'grote apartheid'. Vanwaar dan Louws uithaal?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen