De Vrije Universiteit en Zuid-Afrika 1880-2005 ([Deel 1]) - pagina 153

VOORTGEZETTE

GROEI

vinck voor de relatie tussen religie en psychologie weerspiegelde. 144 De oudtestamenticus C. van Gelderen en nieuwtestamenticus F. W. Grosheide zetten, zij het wat minder strikt strategisch naar het lijkt, eveneens hun Zuid-Afrikaanse promovendi bewust in hun onderzoeksbeleid. Ook Hepp zette zijn leerlingen op actuele onderwerpen. 145 Vrij veel promovendi kwamen echter aan met een eigen onderwerp, gevoed door hun eigen Zuid-Afrikaanse achtergrond en positie. H.A. Lamprecht bijvoorbeeld, die in 1915 promoveerde op Het nationalisme in de Jodenzending,

had als predikant te Johannesburg contacten met

christen-joden maar werd geconfronteerd met de vraag in welke mate zij trouw mochten zijn aan de joodse traditie. 146 N.J. van der Merwe was als secretaris van de Christenstudentenvereniging en politicus van nabij betrokken bij de sociale problematieken in Zuid-Afrika; hij promoveerde in januari 1 9 2 1 op een proefschrift over Die sosiale prediking van Jesus Christus, waarin hij concrete 'gevolgtrekkinge in sake Christelik-Sosiaal', ook voor Zuid-Afrika, niet schuwde. 147 Onmiskenbaar apologetisch waren de studies van de gereformeerde promovendi C. J. H. de Wet (192,1) en E. L. J. Venter (1929). Beiden bewezen de juistheid van de gereformeerde standpunten in een aantal kwesties waarover de Gereformeerde en Nederduitse Gereformeerde kerken in Zuid-Afrika verschillend dachten. De Wet brandmerkte het collegiale (synodocratische) kerkrecht (zoals bijvoorbeeld in de Nederduitse Gereformeerde Kerk in Zuid-Afrika ingevoerd!) als een geesteskind van de Verlichting, en Venter benadrukte het bijbelse voorschrift voor een nauwe band tussen kerk en school, inclusief met de gereformeerde voorkeur voor de vrije 'school aan de ouders'. Contextueel bepaald was ook het onderwerp van Ph.J. S. de Klerk (1923; ook een Dopper!): Kerk en sending in Suid-Afrika.

Onmiskenbaar wilde hij Zuid-Afrika ken-

nis laten maken met het kuyperiaans-gereformeerde zendingsbeginsel: kerkelijke zending in plaats van genootschapszending. Naar een theologische onderbouwing voor een doordacht kerkelijk beleid inzake een concreet en actueel probleem zocht ook F. G. Badenhorst in Die Rassevraagstuk veral betreffende Suid-Afrika

(1939).

Van een concreet beleid tot actieve werving van Zuid-Afrikaanse studenten door de v u was begin twintigste eeuw geen sprake. Elke bedrijfseconomische aanpak werd toen wezensvreemd geacht aan het academische leven. Wat niet wil zeggen, dat men de waarde van pu-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen