Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 135

herinneringen aan de tijd op het paedologisch instituut

134

uitstapjes naar bijvoorbeeld het Rijksmuseum, het Bijbels Museum en de dierentuin Artis. In 1958 ging men zelfs naar de toen spraakmakende film over Maarten Luther; voor diverse kinderen was dat het eerste bioscoopbezoek. De omgang tussen leerkrachten en leerlingen was veelal vertrouwelijk. Uitstapjes boden daar ook een gelegenheid toe. Waldur vertelde daarover: ‘We gingen dan te voet en zo ben ik samen met meneer Grimme wel eens thuis geweest bij meneer Lubberts, die op het Amstelveld woonde. Bij zo’n wandeling door Amsterdam kocht meneer Grimme wel eens een banaan voor ons; dat vond ik zo geweldig, zomaar gratis een banaan omdat hij mij mocht, dat dit mij diep ontroerde.’

diagnostiek en therapie Om te bepalen of kinderen voor de school en het instituut in aanmerking kwamen, brachten ze aanvankelijk een dag door op het Laboratorium voor Toegepaste Psychologie (ltp), gevestigd naast het instituut, om tests te doen. Later ontstonden die mogelijkheden ook binnen het pi zelf. Manta weet nog hoe hij geobserveerd werd in een speelkamer, waar hij nadien ook nog regelmatig kwam. ‘Er was een bak, blauw van kleur, gevuld met water waarin bootjes dreven die door mij in slagorde werden opgesteld en langzaam wegdreven. Wonderlijk dat ik mij deze details nog kan herinneren. Er was mogelijk een scherm met een halfdoorlatende spiegel, waarachter ongetwijfeld een psycholoog zat om mij te observeren. “Zie je wel” zei mijn moeder later “je kunt wel spelen.” Ik moest onder andere een test doen met blokken en ook een test met plaatjes van inktvlekken [Rorschachtest]. En ook een persoonlijkheidstest, denk ik. Ik heb de indruk dat men in die tijd meer dan tegenwoordig geloof hechtte aan de voorspellende waarde van testen.’ Op de testdag kregen kinderen te maken met een van de vier tot vijf psychologen en vaak ook met de spraaklerares Marianne van Noortwijk-Colijn, ‘een dochter van de voormalige minister-president’ werd er volgens Waldur altijd eerbiedig bijgezegd. Bij de standaardtesten hoorde ook een intelligentietest om te bepalen op welke punten een kind leerproblemen had. Het testen was een jaarlijks terugkerend gebeuren. Het doel hiervan was om te kijken welke vorderingen een kind had gemaakt. Dit

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 134 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen