'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 143

eredoctoraten

142

Ook nadat De Vries in 1983 vervroegd uittrad, ging hij stug door met de hobby die zijn levenswerk werd. De Vries, kortom, was een fenomeen, vergelijkbaar met die andere eredoctor aan de Vrije Universiteit – de op de dag af twintig jaar daarvoor bekroonde autodidact meteoroloog Bijvoet. Erepromotor prof. dr. H. Timmerman eerde De Vries, maar wilde ook gezegd hebben dat in het eredoctoraat ‘gevoelens van dank en erkentelijkheid’ werden uitgedrukt ‘jegens allen die hebben bijgedragen aan het welzijn van de faculteit, zonder daarvoor ooit de in wetenschappelijke kringen gebruikelijke vorm van erkenning te ontvangen’. De Vries was twee weken na de Dies nog altijd onder de indruk van het gebeuren, zo valt af te leiden uit een briefje dat hij rector magnificus prof. dr. Egbert Boeker stuurde. Hij dankte Boeker voor de goede zorgen en sloot het briefje af met de welgemeende uitroep: ‘Het zal ons nog lang heugen!’ Met die meervoudsvorm (‘ons’) doelde De Vries ook op zijn vrouw. In het voor de universiteit geschreven levensbericht, dat alle kandidaat-eredoctores op verzoek van de universiteit opstelden om een eerste indruk te krijgen, had De Vries niet alleen zijn hobby opgegeven (orgelspel) maar ook het feit vermeld dat hij na 67 jaar lang vrijgezel te zijn geweest alsnog in het huwelijk was getreden. Voor zijn pensioen lijkt Gerrit de Vries getrouwd te zijn geweest met de scheikunde.

alvin plantinga (1995) Het voorstel dat de Faculteit der Wijsbegeerte indiende om de Amerikaanse filosoof Alvin Plantinga (1932) een eredoctoraat toe te kennen was zeer gedetailleerd. Het voorstel werd vroeg ingediend: ruim twee jaar voordat Plantinga de bul kreeg overhandigd, stelde promotor prof. dr. J. van der Hoeven, hoogleraar in de geschiedenis van de moderne wijsbegeerte, een zes pagina’s tellend voorstel op over de verdiensten van Plantinga. Een voorstel dat hij liet volgen door een tien pagina’s tellend curriculum vitae. Afgaand op dit overdonderend offensief, moest Plantinga wel iemand van betekenis zijn voor de Vrije Universiteit. Dat was ook zo. Plantinga had, om te beginnen met zijn in 1967 verschenen boek God and Other Minds, de handschoen opgenomen die in de jaren dertig

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen