GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 23

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 23

Eredoctoraten aan de Vrije Universiteit sinds 1930

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

inleiding

22

raren is’, stelde het blad parmantig vast. Van de negen genomineerden konden alleen de bevrijdingstheoloog J. Miquez Bonino en de polemoloog Frank Barnaby de studenten bekoren. De negen eredoctoren (acht mannen en mevrouw Sophia Kruyt, eredoctor in de geneeskunde) waren volgens Pharetra ‘niet alleen toe aan een vu-regeling, maar ook aan een vut-regeling. Hun leeftijd aksentueert nog eens het retrospektieve karakter van de eredoktoraten. Van vooruitkijken is geen sprake meer. De vu wordt oud, zij kijkt om en ziet dat het goed was.’17 Zo waren de eredoctoraten niet bedoeld. De verschillende faculteiten van de Vrije Universiteit wensten in de eredoctoraten niet slechts uitdrukking te geven van hun wetenschappelijke standing maar ook van hun maatschappelijke betrokkenheid. Opvallend was hun verbondenheid met de bevrijdingstheologie. Die zou een constante blijven: in 1990 kreeg de Nicaraguaanse dichter en (voormalig) minister van cultuur Ernesto Cardenal de bul overhandigd. Toen was het marxistisch alternatief voor het kapitalisme, dat sinds de Russische revolutie van 1917 de twintigste eeuw had beheerst, inmiddels op een failliet uitgelopen. Aan de Vrije Universiteit gebeurde iets tot dan toe ongekends: een eerdere laureaat (Jacques Ellul, 1965) protesteerde tegen de toekenning van het eredoctoraat aan deze revolutionair, die de Vrije Universiteit onwaardig zou zijn. Maar de vu bewees niet eenzijdig te zijn. In 1988 had het de Russische psychiater Anatoli Koryagin onderscheiden. Koryagin had jarenlang gevangen gezeten wegens hulp aan politieke gevangenen die door de Sovjet-autoriteiten als psychiatrische patiënten werden beschouwd. De universiteit waakte zo niet alleen voor eenzijdigheid, zij wenste de gereformeerde wortels van de universiteit nog immer eer te bewijzen – dit, ondanks het feit dat de stevige doelstelling van voor de Tweede Wereldoorlog, te weten de beoefening van christelijke wetenschap, na 1960 was ingeruild tegen de vagere doelstelling, die wilde dat christenen de wetenschap beoefenden. Bij de bedeling van eredoctoraten werden ook in de laatste decennia representanten van die ‘christelijke wetenschap’ niet vergeten. Bij het eeuwfeest in 1980 werd de gereformeerde coryfee Hendrik Algra, oud hoofdredacteur van het Friesch Dagblad en jarenlang Eerste Kamerlid voor de Antirevolutionaire Partij, een eredoctoraat toegekend. In 1995 viel die eer te beurt aan de Amerikaanse filosoof Alvin Plantinga, die zijn werk schreef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's

'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 23

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 2007

Historische Reeks | 191 Pagina's