Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 131

communistische infiltratie?

130

Dit standpunt werd enkele weken later onderbouwd in een brochure van de hand van twee hoogleraren: Blauw, die in 1974 op eigen verzoek was ontheven van zijn leeropdracht niet-westerse religies en in de subfaculteit sociaal-culturele wetenschappen sociale filosofie was gaan doceren, en Verkuyl, sinds 1965 hoogleraar zendingswetenschappen aan de theologische faculteit. In de brochure, geschreven op verzoek van het college van bestuur, kwamen beide hoogleraren, onafhankelijk van elkaar, tot het oordeel dat het lidmaatschap van de cpn op generlei wijze was te verenigen met de doelstelling van de vu. Dat cpn’ers aan de Vrije Universiteit wilden doceren of haar besturend wilden dienen, kon volgens Blauw niet anders dan ‘als tactische manoeuvre of als inconsequentie’ worden uitgelegd. ‘Men eist,’ verwoordde Blauw de communistische strategie, ‘democratische rechten op grond van de principia van democratische instellingen; men weigert dezelfde rechten op grond van eigen principia overal waar en zodra men de macht in handen heeft.’ Verkuyl nam hetzelfde waar: in alle landen waar het communisme had gezegevierd werd de vrijheid verstikt. Dan moesten communistische studenten toch begrijpen en respecteren dat ze geen onderwijstaken of bestuursfuncties konden vervullen?70 Mundiaan Niko Schouten, student sociologie en openlijk lid van de cpn, wierp dit in een interview met vu -Magazine verre van zich. Was het christendom niet evenzeer een sociale beweging, met dien verschille dat de maatschappelijke problemen niet politiek maar religieus werden uitgedrukt? Gevraagd naar zijn oordeel over de stalinistische dictatuur en terreur antwoordde Schouten dat niet het Sovjetrussische partijsysteem daar debet aan was geweest. Nationale en internationale ontwikkelingen, die buiten de competentie en verantwoordelijkheid van Stalin en de communistische partij lagen, hadden concentratie van beslissingsbevoegdheden noodzakelijk gemaakt. Toch kon Schouten er niet aan voorbij dat het in de communistische rijen gehanteerde ‘democratisch centralisme’ meer dan een noodmaatregel was. Het was een partijprincipe dat ook door de cpn werd beleden – terecht, vond Schouten. ‘Ik vind het volstrekt ondemocratisch als na een discussie een kleine minderheid een besluit aan zijn laars kan lappen.’71 Schouten, die belijdend lid van de gereformeerde kerken was geweest, distantieerde zich van verhalen als zou de cpn zich op subversieve wijze, via studenten en docenten, van de Vrije Universiteit wil-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen