Zevende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 42

XL

Jhr. Mr. A. F. de Savornin Lohman; terwijl Mr. D. P. D. Fabius ab-actis van den Senaat bleef. Was het uitwendig voor onze Universiteit een jaar van strijd, fel aangevallen als ze werd in het openbaar, listig verdacht gemaakt in het heimelijke, zelfs helaas van eene zijde, waarvan men dit het laatst zou verwachten; voor het inwendige werd een tijd genoten van vrede en rust. Ja, 't mag wel gezegd worden, dat die bestrijding, welke ons werd aangedaan, alle mannen aan elkander bond; en door 's Heeren goedheid mag het getuigd dat onze jongelieden in handel en wandel toonden te beseffen, welke hunne roeping is. Er valt natuurlijk wel eens iets voor, dat niet zoo behoorde; doch de getuigenis van alle hoogleeraren, in het bijzonder van den heer Regent van het Hospitium en van Mevrouw Mond, die daar de zware taak van directrice vervult, mocht in alle opzichten gunstig luiden. Er is echter maar ééne klacht: het hospüium is te klein. Scheen het wel bij den aanvang dat onze studenten, die toch geen kinderen meer zijn, ongaarne hunne vrijheid zouden zien beperken door inwoning in een gebouw, de uitkomst is geheel anders, en was er maar ruimte, het aantal inwonenden, het getal van hen, die aan den uitstekenden middagdisch deelnemen, zou veel grooter zijn. Daarbij komt nog, dat ook de College-zalen, althans voor enkele colleges, vrij eng beginnen te worden, wie verwachtte ook zoo snelle uitbreiding als in enkele jaren ons werd gegeven en als — volgens berichten — weldra weer te wachten staat! Stellige plannen van uitvoering zijn er nog niet; doch de noodzakelijkheid van verruiming staat vast; wellicht ware de meest doeltreffende vergrooting deze, dat de college-zalen op de 1 ste etage insgelijks tot vertrekken van studenten werden ingericht en de colleges, 't zij in een nieuw op te trekken gebouw, 't zij elders werden gegeven. Doch, laat ons niet vergeten, dat wij een verslag schrijven over 1886, en liever dan in de toekomst te dringen bepalen wij ons tot dat, wat in 't verledene bleek : Uitbreiding van het Hospitium is noodig. De dag na den terugkeer van hoogleeraren en studenten van de groote vacantie, bestemd tot de a. s. opening der lesssen, was wederom als het jaar te voren een feestelijke dag in het hospitium, alle studenten namen deel aan een gezelligen disch door HH. directeuren dien dag aan curatoren, professoren, aan de directrice van het Hospitium en aan de studenten aangeboden. Doch hetglanspunt van den dag was wel de schoone rede, welke de onvermoeide Rector Dr. Woltjer bij het openen der lessen uitsprak. Zoo gaarne gunnen wij onzen belangstellenden vrienden een kijkje in onze samenleving, maar helaas een verslag blijft maar een verslag, en de verslaggever gevoelt telkens zijn onvermogen om het leven in zulk een geschrift te schetsen. Hij meende daarom ditmaal zich niet beter

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen