Achtste Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 43

XLI

.geven, aan wien daaromtrent iets gezegd is door Dien, die die wetten, die orde heeft ingesteld. Intusschen was er, op dat punt aangekomen, iets wat ik miste, en daarom veroorloof ik mij een vraag, omdat tegen het uitgesproken beginsel niemand is opgekomen. Het maakte nl. op mij den indruk, alsof de geachte Referent aan die vaste orde der natuurwetten, der zedelijke, der rechtswetten toekende zeker bestaan, zeker bestand, alsof van oogenblik tot oogenblik die wetten werkten door iets, wat in die wetten zelf was gedeponeerd, wel naar het welbehagen Gods, maar waardoor dan nu ook die wetten zelfstandig geworden zouden zijn. En nu, dat zou moeten leiden tot zeker dualisme. De vaste regel, de onverbreekbaarheid van de orde der natuurwetten, der zedelijke- en rechtswetten ligt alleen daarin, dat God niet verandert, ,in wien geen verandering is noch schaduwe van ommekeer"; waar Hij eenmaal gewild heeft, dat een magnetische werking het staal zal trekken, zal dit zoo blijven; en met zijn alomtegenwoordige kracht handhaaft Hij, van oogenblik tot oogenblik, die macht of kracht. Bij ons toch is er een Staatsblad, waarin de wetten worden gedeponeerd, maar voor de wetten der natuur, der zedelijkheid, des rechts bestaat zulk een ,blad" niet. De vaste orde, de onverbrekelijke regelmaat van die wetten ligt in de onveranderlijkheid Gods, die door zijnen wil aldus het doet bestaan, en alles voortdurend werken l a a t , . . . . neen, werken DOET. Op dat punt nu, was mij niet voldoende licht gegeven. Prof. Woltjer antwoordt: Ik heb dat opzettelijk niet besproken, omdat bij de uitnemendste vertegenwoordigers van hei naturalisme niet het denkbeeld bestaat: een wet is iets, dat op zich zelf, dat zelfstandig bestaat, maar alleen: een wet is: de vaste -orde vaji geschieden. Wat doet die wetenschap echter niet? Ze vraagt niet wat de oorzaak is van dat wat heden geschiedt, ook morgen zóó geschieden zal. Wij doen dit wel en antwoorden met den apostel Paulus: Gods eeuwige kracht. Voorts, ik heb dat punt in mijn gedachten gehad, toen ik de vraag stelde: Wat is het „zijn" naar Gods wil? Juist die wetenschap maakt van de «t'ei niet eens iets, maar daarom vragen wij: Wat zijn de dingen ? Is een beeld, dat ik in den spiegel zie „niets", omdat ik het niet grijpen kan? Ja het is iets, maar het bestaat anders dan het zich afspiegelend beeld. En zoo ook: een wet bestaat, maar als wet, als vaste orde van het geschieden, • die niet buiten God staat, maar die Hij ieder oogenilih tvil. Dat leert Gods Woord, wanneer het ons predikt, dat geen haar van ons hoofd zal vallen zonder zijnen wil; iets, wat vaak gebeurt zonder dat wij zelf er ons van bewust zijn. Gods woord spreekt hier reële taal; moet letterlijk en woordelijk opgevat; en daarom kunnen wij niet, buiten God om, nog eens wetten stellen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen