Achttiende Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 45

• itiV

tractementen enz, zorgen, en dat dus, volgens dat artikel zelf, de Regeering door onthouding zulks moet laten geschieden. Wat zou een legeraanvoerder wel zeggen van een soldaat, die op het slagveld den vijand den rug toekeerde, en zich dan later verweerde, evenals die Athener uit den ouden tijd, door te zeggen: „Ik heb mij overeenkomstig mijn eed gedragen. Ik zwoer voor het vaderland te zullen leven. Ware ik nu op het slagveld gevallen, dan zou ik niets meer voor het vaderland kunnen doen. Door te vluchten kon ik het vaderland op de beste wijze een soldaat sparen." Op diezelfde manier redeneerende zou men kunnen zeggen: Art. 2 onzer Statuten wil, dat de Gereformeerde beginselen de grondslag zullen zijn van het onderwijs aan de Yrije Universiteit; de grondslag is onder den grond, en wordt door hetgeen er op staat gedrukt; dus is het der Statuten eisch, dat die beginselen zóó bedekt blijven, dat men er niets van bemerkt, en dat zij door het onderwijs worden onderdrukt en ten onder gehouden. Neen, niet naar subjectieve willekeur mag ooit worden uitgelegd, zoodat men letterlijk van alles .alles maken kan; maar alleen naar de regelen, die op ieder gebied voor gezonde uitlegging gelden. En nu valt ook in het oog, welk rechtstreeksch belang de Vrije Universiteit daarbij heeft. Zij rust op Gereformeerden grondslag. Maar indien de bronnen, waaruit de kennis van dien grondslag te putten is, door willekeurige uitlegging alles zouden kunnen zeggen, wat men zelf wil, dan zou aan dien grondslag letterlijk alle vastigheid ontbreken. Metterdaad zou er dan eigenlijk geen grondslag meer zijn. Maar (en dit is eene tweede quaestie, waarop we te letten hebben) indien alzoo erkend wordt, dat de Overheid dus wel terdege door dit artikel zou worden gedrongen, om zich met al wat het voorschrijft te bemoeien, volgt daar dan niet uit, dat wij aan dat artikel gebonden zijn, en is het niet noodzakelijk, bij bezwaar tegen den inhoud, henen te gaan? Keen, want art. 2 der Statuten heeft gelukkig deze clausule behouden: „een zoodanig gezag daaraan hechtende, als genoemde Synode, blijkens hare eigene handelwijze en hare acten, aan de belijdenisschriften der Ned. Gereformeerde kerken heeft toegekend." Nooit kon de Vrije Universiteit, als zijnde een Gereformeerde stichting, het voorstel hebben aanvaard, door de Deputaten in zake de opleiding op de Middelburgsche Synode van 1896 ingediend, om die clausule weg te laten. Dan waren de belijdenisschriften met Gods Woord gelijk gesteld geweest. Juist door het handhaven van deze clausule zijn de belijdenisschriften op hare ware plaats gelaten; men kan ze niet onderschatten, noch overschatten. Geen van beide heeft de Dordtsche Synode van 1618 gedaan. Zij heeft de Belijdenisschriften zeer zeker niet van hun gezag beroofd; maar ook tevens getoond, dat die aan Gods Woord •

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen