Jaarboek 1937 - pagina 70

68

§ 14. Lotgevallen der Universiteit. Rede van Prof. Dr. L. van der Horst, gehouden ter overdracht van het Rectoraat der Vrije Universiteit aan Prof. Dr. J. Waterinic op Woensdag 16 September 1936.

Mijne Heeren Directeuren, Curatoren en Hoogleeraren; Dames en Heeren Studenten; en voorts gij allen, die herwaarts kwaamt om de plechtigheid van deze openbare Senaatsvergadering door Uwe tegenwoordigheid te vereeren. Zeer geachte en zeer gewenschte toehoorders. Om te luisteren naar de lotgevallen van onze Universiteit is deze Openbare Senaatszitting belegd. Maar wanneer wij ons uitsluitend bezighielden met de groote en kleine wederwaardigheden, die de Universiteit in het afgeloopen jaar heeft ondervonden, liepen we gevaar los te raken van het maatschappelijk gebeuren in dezen tijd. Voor zulk een isoleerend en abstraheerend denken is aan de Universiteiten in ons Vaderland geen plaats. Natuurlijk: de Universiteit is het terrein der zuivere wetenschap, maar de spheren van de bezinning en de practijk des levens, van de denkarbeid en het sociale gebeuren, van de studeerkamer en het volle nationale leven zijn nauw met elkaar verbonden. — Zoo wordt bij het verhalen van de vermeldenswaardigheden in het afgeloopen academie-jaar onze aandacht allereerst gevraagd voor de gebeurtenis, die 8 dagen geleden heel het Nederlandsche volk heeft verheugd. Onze Universiteit leeft daarin mee. De Senaat heeft H.M. de Koningin en H.K.H, de Koningin en H.K.H, de Prinses telegrafisch gelukgewenscht en in deze plechtige Senaatszitting is het ons een diepgevoelde behoefte het uit te spreken, hoe wij met heel de natie deelen in de vreugde en het geluk van Koningin Wilhelmina en Haar Koninklijke Dochter. Wij maken de bede van onze Vorstin tot de onze, dat God haar beide kinderen zegene en tot een zegen stelle voor velen. Moge het Huis van Oranje bij den voortduur in Godes gunst leven, ten Zegen voor de Nederlandsche natie. Universiteit en volk behooren bij elkaar. En dit temeer aan een kleine Universiteit, gelijk de onze, met een omlijnd beginsel, doordacht en gerijpt in de worsteling, die vóór bijna 60 jaar in het geestesleven van ons Vaderland uitbrak. De mannen van het toenmalig geslacht, Kuyper, Woltjer en Rutgers leefden ten volle mee met al wat land en volk bewoog, beseffend, dat een Universiteit, die het Volk wil dienen en ten nutte zijn, moet deelen in de zorg voor de elementaire eischen van dat volksbestaan. — Zoo zagen het de oprichters onzer Vrije Universiteit in die eerste periode en zoo hebben ze het aan de ouderen-onder-ons nagelaten: een school, waar

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen