Jaarboek 1970 Vrije Universiteit Amsterdam - pagina 63

Toespraak van dr. M. Ruppert Het eerste, waaraan ik dunkt mij op het ogenblik uiting mag geven, is mijn gelukwens met wat vandaag het belangrijkste is: de 90e jaardag van de Vrije Universiteit. Ik moge herinneren aan hetgeen Dr. Kuyper vanmiddag negen decenniën geleden zei aan het slot van zijn rede in de Nieuwe Kerk: ,,Dit ene slechts bid ik u, al waart ge ook onze felste wederpartijder, onthoud aan de geestdrift die ons bezielt den tol van uw eerbied niet". Thans negentig jaren later onthoudt niemand de Vrije Universiteit de tol van zijn respect, maar groter nog dan deze eerbied is geworden de dankbaarheid voor wat deze universiteit niet alleen voor hen, die zich christen noemen, maar voor heel ons volk heeft mogen betekenen en nog betekent. In de tweede plaats moet ik uiteraard iets zeggen over het besluit van de senaat, dat U, mijnheer de rector, zoeven hebt willen motiveren. Ronduit gesproken, weet ik eigenlijk niet goed, wat ik daarvan zeggen moet. Ik heb de senaat op de schriftelijke mededeling van zijn beslissing reeds geantwoord, dat voor iemand als ik, die is opgevoed en opgegroeid bij het ,,alleen uit genade" woorden als ,,uitstekende verdiensten" bijna als een ketterij, doch in ieder geval vreemd in de oren klinken. Ik heb in 't geheel niet het gevoel, verdiensten - laat staan uitstekende verdiensten - te hebben. Het volstrekte tegendeel is eerder het geval. Mijn verwondering over het senaatsbesluit is daarom - U vergeve mij, mijnheer de rector, dat ik het zeg - ook vanmiddag niet afgenomen. Maar misschien is verwondering wel één van de meest wezenlijke elementen van echte dankbaarheid. En dat ik dankbaar ben, wil nóch kan ik verzwijgen. Dat U, mijnheer de rector, zelf als promotor heeft willen optreden, maakt mij dubbel erkentelijk. Toen de vorige maand in de Eerste Kamer der Staten-Generaal de wetsontwerpen inzake wettelijke bepalingen met betrekking tot de jaarrekening van ondernemingen (9595) en betreffende de herziening van het enquêterecht (9596) aan de orde waren, heeft prof. Steenkamp er aan herinnerd, dat U op 12 juni 1936 promoveerde in het gebouw van de Maatschappij voor de Werkende Stand op het proefschrift ,,De onderneming in het arbeidsrecht" èn heeft hij er op gewezen, dat wat U 24 jaren geleden bepleitte thans bezig is werkelijkheid te worden. In het zelfde Eerste Kamerdebat zei de Minister van Justitie, dat het bewonderenswaardig is, dat U dat pleidooi reeds in 1936 zo boeiend en met zoveel visie voerde. Minister Polak zei ook nog iets anders, n.l. dat de tijden van het ,,jurare in verba magistri" voorbij zijn. Maar ik moge zeggen, dat ik Uw leerling ben gebleven van het ogenblik af, dat U uw eerste grote rectoraat ging vervullen: dat van de kaderschool van het C.N.V. 61

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen