Jaarboek 1975-1976 - pagina 41

binnen hun grenzen geen kans vanwege universitaire verrichtingen naar werkkamp of inrichting voor geesteslijders — een Russische oplossing — te verdwijnen. Zo goed als bij lager en voortgezet onderwijs dankzij vrijheid van richting in feite een grote geestelijke spreiding bestaat, komen ook binnen de kring van universiteiten en hogescholen de meest uiteenlopende opvattingen aan hun trekken, indien hun voorstanders al niet tot stichting van op de eigen overtuiging geënte instituten overgaan. Aan hen die zeggen dat in de westerse wereld een verhulde dwang zou worden geoefend, dat er geruisloos uitbreiding van geestelijke slavernij door het afhankelijk maken van onderwijs ten opzichte van de kapitalistische maatschappijvorm zou plaats grijpen, is het om te verklaren hoe dan met name door hoogleraren in functie die dwang kon worden gewraakt. Wie wil volhouden dat het kapitalisme — waar kent men het in zuivere vorm — academische maatstaven beïnvloedt? Eigenaardig is dat terwijl met betrekking tot een oordeel over de toestand waarin wetenschappelijk onderwijs en onderzoek verkeren, de academische behoedzaamheid zou mogen verwacht worden, er weinig schroom bestaat zich fel te uiten. Men vergaloppeert zich over en weer. Studenten die van numeri fixi als van Kaïntekens op het gelaat van de Minister van Onderwijs en Wetenschappen spreken, zijn heel opvallend te bijbelvast. Staatssecretaris Klein die graag — overigens laakbare — „kleinigheden" aanvoert als het gebruik van universiteitspapier voor niet strikt universitaire doelen of het sterke verhaal van een zijn secretaresse voor commissariaatswerkzaamheden benuttend hoogleraar — wij werken toch ook niet met gemengd nieuws om het kabinet te critiseren — kan zich op zijn beurt terecht gegriefd tonen als het departement verweten wordt niet het beste produkt voor de laagste kosten, maar enkel de laagste kosten te zoeken. Anders staat het met de bij tijden door minister Van Kemenade geboden voorstelling — die nu eenmaal het wetenschappelijk onderwijs geen goed hart toedraagt wanneer men zijn verschillende uitspraken naast elkaar plaatst — als zou ondoeltreffend en dus niet zuinig beleid bij universiteiten en hogescholen te vaak voorkomen. Ik zeg niet dat ieder ding evenzeer ten deze bevredigt, integendeel. Ik vraag mij wel af of een bewindsman die bewilligt in het uitstellen van een ingrijpende herziening der Wet Universitaire Bestuurshervorming — een wet welke tot een papier, tijd, en kracht verslindende behartiging van wetenschappelijk onderwijs en onderzoek nagenoeg verplicht; zeer onlangs zijn de kosten van het louter administratief functioneren van een middelmatig grote faculteit op één miljoen gulden geschat — en die in het algemeen 39

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen