Jaarboek 1985-1986 - pagina 121

Zoals Onvlee verder kwam dan Adriani door zijn theologische kennis, zo kwam hij tot breder inzicht dan Van der Tuuk door zijn antropologische studies. En zo was zijn hoogleraarschap op zo'n hoge leeftijd alleen mogelijk en vruchtbaar door zijn theologische en taalkundige achtergrond. Nooit heeft een Nederlandse antropoloog zo'n diepgaande kennis gehad van een dergelijke geïsoleerde en daarom ons zo'n vreemde cultuur. Een schaduwzijde daarvan is misschien geweest dat hij weinig meer heeft gepubliceerd. Hij wist te goed dat ook hij een vreemdeling was gebleven, want het advies om een Soembase vrouw te trouwen had hij afgewimpeld door - naar goed Soembanees gebruik - te zeggen dat hij dit eerst met zijn (eerste) vrouw moest overleggen. Ook een Soembanees heeft daartoe de toestemming nodig van zijn eerste vrouw. Na zijn definitieve afscheid van de Vrije Universiteit, op 73-jarige leeftijd!, heeft hij nog veel tijd besteed aan het gereedmaken van het 'Kamberaas (OostSoembaas) - Nederlands Woordenboek'. Mede dankzij de grote hulp van Ds. P.J. Luijendijk kon dit woordenboek in 1984, hij is dan 90 jaar, worden uitgegeven door het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV). Professor Onvlee was een gezien antropoloog in de vakkringen. Hij was zo in 1961-62 voorzitter van het KITLV. Het moet voor hem een grote voldoening zijn gewest dat zijn medewerker vanaf 1929 de heer Oembu Hina Kapita bij de lustrumviering van de Vrije Universiteit in 1985 tot eredoctor werd benoemd. Een in memoriam van Louis Onvlee kan niet afgesloten worden zonder de grote rol, die zijn vrouw Wieke Miedema in zijn leven speelde, te noemen. Zij heeft hem in al zijn werk op haar bijzonder enthousiaste en vriendelijke manier geholpen. Tot kort voor haar overlijden in 1982 hielp zij hem met het uittikken van de woord verklaringen voor het Soembaas - Nederlands woordenboek. Ieder, die het voorrecht had tot hun vriendenkring te mogen behoren, zal met grote waardering de warme belangstelling van Wieke voor hun vrienden in zijn of haar herinnering bewaren. Zij hadden gezamenlijk een rijk leven en waren daarvoor ook bijzonder dankbaar. H.G. Schulte Nordhoh J.W. Schoorl

119

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen