1948 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 69

61 moeten de staten er bij verdrag of conventie in toestemmen aan dit orgaan recht van inspectie te verlenen op elk deel van hun gebied, natuurlijk onder nader vast te stellen regelen en beperkingen. Z o staan de zaken dus op het ogenblik. * Tenslotte nog een principiële en een practische vraagstelling. Doet de Sowjet-Unie in dit verband terecht een beroep op de nationale souvereiniteit? Bestaat er een redelijke kans dat een internationale regeling in de geest van het door de A . E . C , aangenomen r a p port tot stand zal komen en zo ja, biedt zulk een regeling dan enige w a a r b o r g , dat het atoomwapen metterdaad zal worden geïnternationaliseerd, d.w.z. uitsluitend zal worden gebruikt in dienst van de internationale gemeenschap? W a t de eerste vraag betreft zo duidt deze op de spanning, die er vanaf het bestaan der min of meer geordende statengemeenschap altijd bestaan heeft tussen de individuele staat en de gemeenschap. Het statenindividualisme, w a a r d o o r de nationale souvereiniteit al weer op de spits werd gedreven, behield lange tijd de bovenhand. Theoretisch steunde het op Machiavellis-leer, die de vorst aan geen regelen van recht en moraal gebonden achtte, doch het werd niet minder gestimuleerd door B o d i n u s' verderfelijke leer van h e t , . d r o i t divin" der vorsten. C a 1 v ij n en de Calvinistische rechtsleraars uit de 16e eeuw w a r e n hier scherp tegen gekant en verdedigden de volksrechten en vrijheden tegen het vorstenabsolutisme. D e F r a n s e revolutie bracht in 'wezen geen verandering. H e t absolutisme van de vorst w e r d vervangen door dat van de staat. O n d e r invloed van de machtsleer van H e g e 1 brak zich vooral in Duitsland, maar ook in andere landen, de idee van de almachtige staat met zijn onbeperkte souvereiniteit baan. H e t eigen welzijn van de staat wered de hoogste wet. D e pogingen om het statenindividualisme te doorbreken en te komen tot een gemeenschapsordening faalden tot dusver. H e t resultaat w a s een eerste en een tweede wereldoorlog met als demonische finale de atoombom. T o c h w a s reeds vóór de laatste oorlog op allerlei wijze afbreuk gedaan aan de onbeperkte staatssouvereiniteit. D e staten hebben vrijwillig tal van verplichtingen op zich genomen, die hun souvereiniteit aan b a n d e n leggen.^Zelfs op het gebied der bewapening, dat van oudsher toch wel het terrein was, dat behoorde tot de uitsluitend nationale bevoegdheid. Niet alleen door internationale conventies, maar ook door de aanvaarding van het Volkenbondspact, dat bij art. 8 beperking van bewapening voorschreef. In deze lijn ligt de internationale regeling betreffende de atoomenergie, zoals de A . E . C . die voorstelt. Internationale controle is daarbij onmisbaar. D e ervaring opgedaan bij de Volkenbond met het verzamelen van gegevens op grond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen