1964 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 48

28

T. D. STAHLIE

dit waren uitzonderingen. De grote meerderheid begreep klaarblijkelijk wel de werkelijke bedoeling van het plan. Nadat nu het gehele dorp op adaequate wijze voorzien was zou de directeur-generaal van de volksgezondheid het geheel in persoon komen inspecteren. Deze grote gebeurtenis vond enige maanden na de voltooiing van het „bouwplan" plaats. Hij kwam, en daar hij er de man niet naar was om zich te laten misleiden, bracht hij een zaklantaarn mee tot verdieping van zijn inzicht. Alle latrines waren van passende inhoud voorzien; doch de hoeveelheden waren uiterst gering en de specimina kennelijk vers. En in het struikgewas bij de beek was de rest te vinden. Commentaar overbodig! Dergelijke ervaringen vormen geen uitzondering. En de toestand zal zich pas grondig wijzigen, als er een generatie is opgegroeid die werkelijk begrijpt, waar het in deze om gaat. Lange jaren van steeds weer herhaalde voorlichting, op de scholen en op het werk, zullen hiertoe nodig zijn. Tot hier toe heb ik het uitsluitend gehad over de invoering van maatregelen die uiterst simpel en, naar het ons toeschijnt, voor iedereen vanzelfsprekend zijn. Veel moeilijker wordt het, als men bij zijn geneeskundige propaganda in conflict komt met plaatselijke gebruiken, met bijgeloof en taboes. De westerling is licht geneigd deze als onzinnig te beschouwen en te denken dat er met een weinig redelijkheid wel een einde aan te maken valt. De in het westen opgeleide, veelbelovende, jonge man of vrouw, veelal „plus royaliste que Ie roi", laat zich zelfs met nauw verholen minachting over de gewoonten der „inboorlingen" uit en neemt er scherp stelling tegen. Bij een plattelandsbevolking heeft dit veelal een averechtse uitwerking. Nieuwlichterij wordt nu eenmaal overal slecht gepruimd en men bejegent de nieuwlichters met wantrouwen. En als men in de geneeskunde ergens behoefte aan heeft, dan is het juist aan het vertrouwen van de bevolking! Veel beter is het derhalve, om voor en aleer men een bepaald programma lanceert, zich ervan te vergewissen op welke bezwaren, reële of irreële — (voor de mensen in kwestie zijn zij namelijk altijd zeer reëel) — de invoering ervan zou kunnen stuiten. En men kan dan de plaatselijke gebruiken in de regel in drie groepen onderscheiden. De eerste groep bestaat uit die, welke ofschoon zij naar ons gevoelen volmaakt irreëel zijn, de gezondheid van individu en gemeenschap niet schaden. Men doet er verstandig aan, deze te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen