1970 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 21

J. JANSSENS

5

het echtpaar of het gezin)" te redden. Dit laatste slechts kan voor de arts een rechtvaardiging zijn voor wat in een collisie van plichten de enig aanvaardbare oplossing of liever gezegd „uitweg" is. Wat in dit verband onder „het voortbestaan van een reeds zelfstandig functionerend levend individu in zijn menselijke existentie (c.q. van het echtpaar of he tgezin)" verstaan dient te worden is in abstracto moeilijk nader te omschrijven en is mede afhankelijk van persoonlijke opvattingen over de waarde en waardigheid van de mens. Hoe de arts hierover overigens persoonlijk moge denken, van hem moet gevergd worden dat hij zich bij het stellen van de indicatie voor abortus provocatus houdt aan de regels van het beroep. De beperking van de vrijheid tot uitvoering van abortus provocatus is gegeven in de bovengenoemde omschrijving van wat onder abortus arte provocatus dient te worden verstaan. De mogelijkheid bestaat dat uw recensent verweten wordt dat hij de citaten uit hun verband gerukt heeft en zo een onjuiste voorstelling van het uitgangspunt van prof. Kuitert heeft gegeven. Uw recensent meent dat juist het kwalijke van de zaak is dat als argument voor het uitgangspunt de verantwoordelijkheidszin van de artsen wordt aangedragen („ze aborteren niet zomaar"). Het themanummer bevat verder een te zwart-witte tekening van de verhouding tussen vrouw en arts, die als een „oorlogssituatie" wordt afgeschilderd. De heer Geradts draaft mijns inziens door als hij het doet voorkomen alsof het kunnen luisteren naar een patiënt aangeboren moet zijn en dat van een oefening tijdens de opleiding geen sprake is, alsof de arts zozeer op een voetstuk staat dat de hulpverlening aan de patient niet optimaal tot zijn recht kan komen en tenslotte alsof de arts in de grenssituaties van het mensenbestaan alleen maar begrip heeft voor het somatische - behoud van het leven -. Ik meen dat hier sprake is van een ontoelaatbare overdrijving. De informatie door prof. dr. A. A. Haspels en dr. P. J. F. Dupuis gegeven over resp. de procedure bij de beoordeling van het al of niet geïndiceerd zijn van abortus arte provocatus en de preventie van abortus provocatus is én noodzakelijk juist én verantwoord gesteld. Wel meen ik dat de korte samenvattingen van authentieke verslagen van de abortuscommissie door die kortheid te gemakkelijk aanleiding geven tot grote misverstanden. De Protestantse Stichting ter bevordering van Verantwoorde Gezinsvorming (P.S.V.G.), die Gezond Gezin uitgeeft, heeft mijns inziens in

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen