De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 123
P R O F . DR J . F. K O K S M A 109
weer ademhalen. Wij mogen weer vrije uiting geven aan wat in ons
leeft. Wij zien weer een toekomst voor ons en onze kinderen! De
vrees voor Grüne Polizei en concentratiekamp is geweken. Het
nationaal-socialisme is weggevaagd. Duitschland en Japan, die West
en Oost gekneveld hielden, liggen met verbrijzelden ruggegraat
ter neder. Staande bij de puinhoopen van wat eens was, blikken
wij nochtans in een licht verschiet.
Denken wij terug aan de laatste dagen voor de bevrijding, toen de
hevige spanning ons bevangen hield, of de Duitschers het deel van
Nederland, dat ze nog bezet hielden en dat voor hen een soort
chantage-pand beteekende, niet geheel zouden verwoesten, dan zien
we de bevrijding van onze westelijke provincies als een wonder.
Wat toen nog stond, bleef gespaard. Gespaard bleef zooveel op
stoffelijk gebied; gespaard bleef deze goede stad. Gespaard bleef
zooveel op geestelijk terrein: zoo ons vrij Christelijk Onderwijs!
Wie zou dat hebben voorspeld op 14 Mei 1940, ook al had hij
met zekerheid geweten, dat het naziregime het nog hoogstens vijf
jaren zou uithouden?
Gespaard bleven onze Vereeniging en Universiteit. Al troffen haar
vele en ernstige slagen, ons past ootmoedige dankbaarheid.
Onze V e r e e n i g i n g . Haar Doelstelling strookte niet precies
met het nazi-regime. Haar organisatie stond telkens opnieuw voor
altijd weer andere zwarigheden: evacuatie van heele steden, oorlogs-
geweld in heele provincies in 1940 eerst, toen in 1944 en 1945;
Onderduikmoeilijkheden van en huiszoekingen bij correspondenten
en andere medewerkers; onderbreking van het verkeer, enz. enz.
Geruimen tijd had de Gestapo het kernstuk van de geheele boek-
houding onzer Vereeniging in beslag, zoodat de ergste ontwrichting
dreigde. Daarbij voegde zich het overlijden van onzen oudsten boek-
houder, den heer N . L. F l i p se, wiens arbeid we hier met dankbaar-
heid gedenken. Maar het Bureau werkte door! In 1940-1945 moesten
door allerlei der genoemde oorzaken van onze ruim 850 corre-
spondenten er rond 350 door nieuwe worden vervangen. Een woord
van dank aan den heer Faber en zijn staf is hier niet misplaatst,
maar hulde ook aan de honderden medewerkers in den lande,
die onze Vereeniging ondanks persoonlijke moeilijkheden trouw
bleven en droegen!
Onze V r i j e U n i v e r s i t e i t zelf! Veel weder war igheden waren
haar deel. Maar ze moge gesloten zijn geweest en van studenten
beroofd, haar laboratoria mogen zijn geplunderd, zij is er nog! In
het materieele kunnen we, ziende op de verliezen der R.K. Uni-
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's