De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 102

90 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

noodig hebben, om onzen vi^cg te bewandelen — om onzen moei-

lijken weg te doorworstelen — op een Gode welgevallige wijze, in

dit plechtige uur willen wij herdenken en willen wij vooruitzien,

willen wij trachten, elkaar een hart onder den riem te steken, elkaar

te wijzen, waar de bomkraters liggen en hoe wij moeten probeercn

het smalle pad te gaan, dat voor ons ligt.

Wij zijn den oorlog. God zij dank, doorgekomen, als Vereeniging

voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag, als Vrije

Universiteit, als individuen. Met verontwaardiging wijzen wij het

indicium af, dat „Het Parool" meende te moeten vellen over alle

Universiteiten en Hoogescholen in Nederland, behalve Leiden.

Over de anderen spreek ik niet, noch in bonam, noch in malam

partem. Ik spreek over onszelf. Voor ons is er alle recht op

vreugdebetoon.

In de eerste plaats iets over de Vereeniging. Directeuren hadden

het niet gemakkelijk. Op hen is dikwijls een aanval gedaan. Gij

vergunt mij wel, in dit uur slechts zeer summier te spreken. Eea

breedere uiteenzetting hoop ik te mogen geven in September bij

de overdracht van het Rectoraat. Directeuren dan hebben — dit

mag met groote waardeering en dankbare bewondering worden

vastgesteld — een vasten koers gestuurd. Zij hebben Rutgers niet

laten vallen, toen geëischt werd, dat hij baan maakte voor een

ander, liefst voor Van Schelven. Zij hebben Hellema en Versteeg

niet laten vallen, toen geëischt werd, dat dezen niet zouden op-

treden. Zij hebben niet geaarzeld, de Universiteit te laten dicht-

gaan, toen onderteekening van de loyaliteitsverklaring door Van

Dam, den perfiden lafaard, en door Seyss Inquart, den verachtelijken

verrader, verplicht gesteld werd.

Wij, Docenten en Studenten zeggen U, Mijne Heeren Directeuren,

voor dit moedige gedrag openlijk dank.

Dank breng ik ook aan het gedeelte van het Nederlandsche volk.

dat op zoo ruime wijze voor de gelden gezorgd heeft, die noodij

waren voor de instandhouding van deze Universiteit. Over het

algemeen heeft men begrepen, dat een Universiteit, die niet of

slechts clandestien werkt, toch veel geld noodig heeft.

Ook U, Mijne Heeren Curatoren, laten wij deelen in den dank,

dien wij Directeuren brengen. Het is ons bekend, dat de besluiten,

waar het op aankwam, steeds genomen werden door Directeuren

en Curatoren samen. Gij hebt de verantwoordelijkheid mede ge-

dragen en Gij hebt U niet achter formeele gronden verscholen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen