De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 93
P R O F . DR J . F KOKSMA 81
toria begonnen. Met de laboratoria, die tot zomer 1943 volkomen
vrij van Duitschers waren gebleven, afgezien dan van de huiszoe-
kingen en overvallen, die ik reeds memoreerde.
Het zette in met de „Gasschutzschule", die in Augustus 1943 be-
slag ging leggen op de Collegezaal voor Scheikunde en later de
eischen zoo hoog stelde, dat de betreffende vleugel op de eerste
verdieping van het Chemisch Laboratorium voor anderen geheel
moest worden gesloten. Op zichzelf waren het geen ongeschikte
menschen, mititairen, die les kregen van een onderofficier en onze
gebouwen verder lieten voor wat ze waren. Een hoeveelheid mos-
terdgas, die ze er met het oog op de volmaking van hunne prac-
tische kennis der strijdgassen, importeerden, gaf later aan Prof.
Sizoo (Prof. Coops was inmiddels, zooals U weet, reeds van het
tooneel verdwenen), een welkom voorwendsel om, terwijl ieder om
7 of 8 uur 's avonds binnen moest zijn, een permanente „Ausweis"
voor zich en een aantal Brandwachts te verkrijgen, die hun in staat
stelde 's nachts over straat te gaan en op ieder uur in het Labora-
torium aanwezig te zijn, ook toen veel later een andere Duitsche
instantie eerst pertinent weigerde, ook maar één Nederlander
's avonds na 6 uur in het Laboratorium toe te laten.
De loop was met de „Gasschutzschule" nu echter eenmaal naar het
Laboratorium! De „grijze muizen", die in de belendende panden
hun nachtelijk verblijf hielden, brachten het bij haar „Komman-
dant" zoover, dat de kelders onzer laboratoria werden ingericht
tot schuilkelders: het waren in de oogen van de Duitschers de
veiligste kelders uit de buurt. De toilets van het Laboratorium-
personeel, in deze kelders gelegen, werden „Wehrmachts"-eigen-
dom en bleven ook overdag afgesloten uit voorzorg voor sabotage!
T o t zoover zou alles nog draaglijk zijn gebleven: immers last had
men van de Duitschers op deze wijze nog niet veel, terwijl ander-
zijds de aanwezigheid van eenige Duitsche instanties een soort
waarborg gaf tegen verdere Duitsche penetratie: „we zijn hier al
gevorderd, dus het is onnoodig, moeite te doen om hier nog bij in
te willen!" Lastig bleven de heeren natuurlijk. Menigmaal werden
pijnlijke vragen gesteld: Wat zijn dat eigenlijk voor jongelui, die
hier allemaal rondloopen? Studenten? Een antwoord was dan zeer
moeilijk. Immers, de Duitschers konden worden geacht te weten,
dat er sinds de loyaliteitsverklaring geen studenten meer konden en
mochten zijn. Anderzijds was het gevaarlijk hen op de gedachte te
brengen, dat de Laboratoriumruimte dan dus eigenlijk zonder
emplooi en dus voor hen voor het grijpen zou liggen.
6
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946
Publicaties VU-geschiedenis | 200 Pagina's