Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 266

deze vragen werd sterk gevoed vanuit zendingskringen. De eerste plannen en reacties

verrieden dan ook duidelijk hun christelijke herkomst. Maar er trad spoedig een flinke

verschuiving op. J.H. Bavincks opvolger D.C. Mulder omschreef de veranderde doel-

stellingen van de zending in deze bewoordingen: 'het gaat steeds meer om dienst aan

mensen in nood, om bevordering van gerechtigheid, en om sociaal-economische op-

bouw. De idee van het Koninkrijk Gods en zijn gerechtigheid lijkt belangrijker te zijn ge-

worden dan die van kerkplanting."93 Daarom, zo zou men eraan kunnen toevoegen, heeft

de als theoloog opgeleide zendeling zijn tijd gehad. De nieuwe christelijke opdracht moet

worden uitgevoerd door economen, door medici, door ingenieurs en antropologen. Die

bouwden het Koninkrijk op, en of daar ooit een kerk kwam te staan zou de toekomst le-

ren.

Zending en ontwikkelingshulp werden nog met elkaar verbonden in de eerste beleids-

nota die aan de Vrije Universiteit over deze vragen is voorgelegd: de nota-Lever van

1961. Die stelde voor dat de universiteit zich dienstbaar zou maken aan de ontwikke-

lingslanden en aan de zending.'94 Dat eerste plan was nogal primitief en bevatte voorstel-

len die nooit tot uitwerking zijn gekomen. Maar op één punt heeft het in elk geval de

koers uitgezet: Lever pleitte er reeds voor stafleden uit te zenden om hulp te bieden bij

de uitbouw van universiteiten.'95 Dat is inderdaad een kernstuk van het vu-beleid ge-

worden. Er was toen al een Commissie Ontwikkelingsgebieden gevormd, onder voorzit-

terschap van Onvlee, met mevrouw Van der Molen, Bavinck, G. Kuiper Hzn en Lever

als leden.'9^ In 1966 droeg zij haar taak over aan de Commissie Buitenlandse Betrekkin-

gen. Tevens werd een Bureau Buitenland opgericht, onder leiding van drs. A. van

Noord.'97 Dat was de grote opgave voor het heden en de nabije toekomst. In die zin

sprak president-curator Meynen de jaarvergadering in zijn slotwoord toe: 'persoonlijk

zou ik geneigd zijn u voor te stellen allereerst onze gezamenlijke aandacht te richten op

het probleem van de ontwikkelingslanden.''9^

Overeenkomstig het plan-Lever begon de universiteit in de jaren zestig met een drie-

tal langlopende begeleidingsprojecten.'99 Het ging om het Murray College in West-Pa-

kistan, de Universitas Kristen Satya Watana te Salatiga in Indonesië, en de Université

Libre du Congo, de meest ambitieuze onderneming. Elders beperkte men zich tot het

geven van onderwijs in tamelijk willekeurig gekozen vakken, aan het Murray College

bijvoorbeeld natuurkunde en economie. Het Congo-project had ten doel een nieuwe

Vrije Universiteit te stichten in Afrika, met brede steun vanuit Nederland. In de cursus

1970-1971 werkten daar ongeveer dertig Nederlandse docenten. In 1972 werd de sa-

menwerking vrij plotseling stopgezet. De Congoleese regering reorganiseerde het hele

hogere onderwijs en sloot buitenlanders uit de topfuncties uit.^ Zo kwam een einde aan

de weinig realistische droom een geheel andere cultuur in een ver en vreemd werelddeel

te begiftigen met een te weinig doordacht Nederlands concept voor een universiteit op

oecumenisch christelijke grondslag.

Toch was het niet onlogisch dat men deze weg insloeg. In vroeger tijden hoefde nie-

262 EEN HOEKSTEEN IN HET VERZUILD BESTEL

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen