Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 383

I

Maar in de loop van de jaren tachtig werd in allerlei faculteiten een groot aantal nieuwe

studierichtingen ingevoerd. Brinkman gaf een opsomming in zijn jaarrede van 1990: al-

gemeen doctoraalexamen theologie, bedrijfswiskunde, natuurkundige informatica, al-

gemene letteren, woord en beeld, lexicologie, oudheidkunde, sociale gerontologie,

vrouw en beleid, cultuur, organisatie en management, milieugerichte biologie en dito

aardwetenschappen, bank en financiën. 'De aansluiting bij maatschappelijke ontwikke-

lingen is duidelijk,' concludeerde de collegevoorzitter.'97 Het was een zaak van vraag en

aanbod. In diezelfde jaren tachtig was wel gebleken dat afgestudeerde academici niet van

een baan verzekerd waren.'9^ De behoefte leek verzadigd, concludeerde Brinkman al in

1982. Dankzij het geboortecijfer en het succes van het onderwijssysteem was er een te-

veel aan afgestudeerden ontstaan."99

Dat vroeg om vindingrijke antwoorden: bredere, veelzijdige opleidingen, die de voor-

uitzichten op de arbeidsmarkt konden verbeteren. Daarin lag de zin van Brinkmans rij-

tje van 1990, dat nog vatbaar was voor uitbreiding. De meeste studierichtingen van het

nieuwe type kenden redelijk succes en voorzagen in een nieuwe behoefte. Het mag dan

eigenaardig klinken, jezelf'doctorandus vrouw en beleid' te noemen, en de later gekozen

naam 'beleid, cultuur en seksevraagstukken'^ lijkt niet bij uitstek geschikt om die kwaal

te verhelpen, het is toch niet onwaarschijnlijk dat deze academici nieuwe stijl een groter

aantal beroepsmogelijkheden tot hun beschikking zullen hebben dan de man of vrouw

met slechts één pijl in de koker. Wat de meeste van deze nieuwe studierichtingen gunstig

onderscheidt, is dat ze doorgaans in staat zijn in het onderwijs met kleine groepen te

werken. Dat maakt een intensievere begeleiding mogelijk, die door studenten zeer wordt

gewaardeerd.^"'

Voor die goede begeleiding als gevolg van kleinschaligheid staat de Vrije Universiteit

bekend, en de formule heeft zo veel succes, dat ook faculteiten met massale toeloop als

geneeskunde^"^ en economie^3 inzetten op kleine groepen. Daardoor scoort de Vrije

Universiteit in het algemeen tamelijk goed bij onderwijsvisitaties. Een zwakte die nog

zorgen kan baren is het afnemend aantal inschrijvingen bij alle bètafaculteiten. Dat is

overigens een landelijk probleem. De terugloop valt overal te constateren, en heeft

Nederland in natuurwetenschappelijk Europa een plaats in de achterste gelederen be-

zorgd.^"* Al tast dat nu de kwaliteit van het onderzoek nog niet aan, op termijn is er ze-

ker reden tot ongerustheid. Een van de oorzaken is ongetwijfeld het hier al vaker gesig-

naleerde euvel van de bezuinigingen op het hoger onderwijs. Als een student niet snel

genoeg presteert loopt hij gevaar zijn beurs te verliezen. Dat stimuleert tot risicomijdend

gedrag, dus liever geen studies die de reputatie genieten nogal zwaar te zijn.^5 De invoe-

ring van een vijfjarige cursusduur in 1999 kon helpen, maar intussen is het hele onder-

wijs weer in nieuwe structuren beland, waarvan het effect nog nader afgewacht moet

worden.

PRIVATISERING VAN GELOOF 1980-2005 379

mm

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen