Voor bepaalde tijd. Lustrumboekje Faculteit der Letteren 2005 - pagina 28
Voor bepaalde tijd
Aldus de negentiende-eeuwse Duitse traditie, die in Duitsland nog
steeds wordt voortgezet. De weg om die traditie te hervormen is
het inruilen van individuele autonomie voor facultaire en universi-
taire autonomie, die echter alleen kunnen bestaan als de staat en
de politiek hun macht over de univei'siteiten aanzienlijk reduceren.
Zolang politici en hoogleraren geen verandering willen, komt geen
hervorming tot stand. In Duitsland is dat nog steeds het geval,
maar in Nederland is die stagnatie sinds 1970 doorbroken.
De Nederlandse universiteiten waren in de 19' eeuw op Duitse
leest geschoeid, en hielden daaraan vast ook toen in de jaren na de
Tweede Wereldoorlog tot hervorming werd geargumenteerd, vooral
ten aanzien van onderwijs en bestuur. De gezamenlijke hooglera-
ren bleven het bestuur van de faculteiten en de universiteit vor-
men, maar die besturen hadden geen bevoegdheden op het gebied
van onderwijs en onderzoek, de kerntaken van de universiteit. Wel
groeiden de aantallen studenten, en dienovereenkomstig het aan-
tal medewerkers, de huisvesting en de budgetten. Dat was ook aan
de VU het geval. Het aantal eerstejaars ging van 500 in i 959 naar
bijna 2000 in 1970. Het rijkssubsidie van de VU steeg tot 100% en
de VU groeide als kool (nieuwbouw aan de Boelelaan). Maar ook in
de VU werd niets gedaan tot hervorming van de traditionele uni-
versiteit. Pas toen de VU haar aandeel kreeg in de Europese studen-
tenopstand, kwam er beweging, o.a. bij Letteren.
Onder het oude regime werd het onderwijsprogramma in eerste in-
stantie gedicteerd door het Academische Statuut, dat bij Koninklijk
Besluit werd vastgesteld. Daarin stonden alle examens opgesomd,
elk voorzien van een lijst van vakken waarin geëxamineerd moest
worden, ledere hoogleraar had een leeropdracht, die zodanig was
geformuleerd dat duidelijk was welke vakken door hem geëxami-
neerd en onderwezen werden. De professorale autonomie bracht
echter met zich mee dat iedere hoogleraar vrij was om te bepalen
wat en hoe hij op zijn gebied zou doceren en examineren.
rW
22
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 74 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 2005
Publicaties VU-geschiedenis | 74 Pagina's