Een handvol filosofen - pagina 430

426 VI D Filosofen van de historische vakken

wijsbegeerte en ook als promotiebegeleider op dit terrein."" Na het emeritaat van De

Jong in 2011 zou hij een geschikte opvolger zijn voor de leeropdracht geschiedenis

van de moderne wijsbegeerte.

H e t stond voor het faculteitsbestuur vast dat het M u n k voor de faculteit en de uni-

versiteit wilde behouden. Met steun van de rector, prof.dr. L.M. Bouter, die bekend

was met de internationale reputatie van M u n k , k w a m het faculteitsbestuur met het

plan voor een dakpanconstructie voor de opvolging van D e Jong. Zo doende werd

M u n k in 2008 benoemd tot voltijds hoogleraar met de leeropdracht 'Wijsbegeer-

te, in het bijzonder geschiedenis van de moderne wijsbegeerte, en moderne joodse

wijsbegeerte'. M e t deze benoeming werd de aan zijn persoon gebonden bijzondere

Goudeketleerstoel opgeheven.

Met de dakpanconstructie was de hoogleraarsformatie van D e Jong voor moder-

ne wijsbegeerte (na zijn emeritaat) veiliggesteld. Voor de financiering van de dak-

panconstructie kreeg de faculteit middelen toegewezen uit het universitaire Strate-

giefonds voor tophoogleraren. H e t college van bestuur wees deze middelen toe op

grond van het ingewonnen oordeel van externe experts over M u n k s wetenschappe-

lijke kwaliteiten.

Sinds zijn voltijdse benoeming gaf M u n k onderwijs in zowel het bachelor- als

masterprogramma van de opleiding wijsbegeerte. Hij doceerde onder anderen over

Spinoza, H u m e en Kant, en hij deed het vaak vanuit de speciale invalshoek van de

joodse filosofie. Zijn onderwijs leverde nieuwe inzichten op, die o o k in zijn onder-

zoek naar voren komen.

Zijn onderzoek speelt zich af binnen twee domeinen, dat van de moderne wijsbe-

geerte en dat van de moderne joodse wijsbegeerte. Beide hebben elk een eigen traditie

en geschiedenis, die onderling ten dele overeenkomen en ten dele van elkaar onder-

scheiden zijn. De moderne joodse wijsbegeerte is een onderdeel van de moderne

wijsbegeerte en maakt als zodanig deel uit van de geschiedenis en de traditie van de

moderne wijsbegeerte. Maar ze heeft ook een eigen geschiedenis en een eigen traditie,

die niet zonder meer met die van de moderne wijsbegeerte samenvallen. De conver-

gentie en divergentie van beide tradities is een terugkerend thema in Munks onder-

zoek, zoals hij in diverse publicaties heeft uiteengezet.**'

Het onderzoek van Munk is schetsmatig te beschrijven via zijn antwoorden op de

volgende vier vragen. De eerste is de vraag naar de geschiedenis van de filosofie in de

moderne tijd. De tweede is die naar de discussie met Kant in de moderne filosofie. De

derde vraag betreft de geschiedenis van de moderne joodse filosofie. De vierde is die

naar de bijdrage van de joodse filosofie aan het contemporaine wijsgerige debat.

Deze vier vragen komen samen in Munks onderzoek over de plaats van het denken

van Moses Mendelssohn, Naftali Herz Ulman, en Salomon Maimon in de geschiede-

nis van de wijsbegeerte. Het gaat vooral om hun discussies met Descartes, Spinoza,

Leibniz, Wolff en Kant over de architectuur van kennis, de samenhang tussen idee en

werkelijkheid, alternatieven voor dogmatisme en scepticisme, de vraag naar het ware,

het goede en het schone, en de mogelijkheid om uiteenzettingen over de metafysica

45 Munk trad op als promotor van B.G. Kreiter, Philosophy as Weltanschauung in Trendelenburg, Dilthey and

Windelband (2007).

46 Zie o.a. Munks Amsterdamse en Leidse oratie, waarin hij ook de hoofdlijnen van zijn onderzoek omschrijft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen