GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Een handvol filosofen - pagina 44

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een handvol filosofen - pagina 44

Geschiedenis van de filosofiebeoefening aan de Vrije Universiteit in Amsterdam van 1880 tot 2012

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

40 / Fragiel begin (i88o-ig18)

Institutie en las hij Abraham Kuyper. Had hij in zijn studententijd met overtuiging

beweerd dat hij geen kuyperiaan was, in Schipluiden kwam hij daarop terug. Via

Calvijn en Kuyper kwam hij tot de ontdekking dat het calvinisme, met Gods soe-

vereiniteit als grondbeginsel, hem dermate aansprak dat hij ervoor koos - een keus

die hij zijn verdere leven trouw zou blijven. Met name het door Kuyper uitgewerkte

neocalvinisme zou zijn denken diepgaand bepalen.

Twee jaar na zijn komst in Schipluiden trouwde Geesink met de negentienjarige

Maria Rösener-Manz, dochter van de oud-burgemeester van Delfshaven. Het jon-

getje dat een jaar later werd geboren, stierf na vijf maanden. De Geesinks beleef-

den hun verdriet zo intens, dat zij - behalve de zorg voor de kerkelijke gemeente -

weinig belangstelling hadden voor de buitenwereld. Hij was een gevierd predikant,

kreeg in het jaar van het overlijden van hun kind meer dan tien beroepen van ge-

meenten die hem graag als predikant wilden hebben, maar het ene na het andere be-

roep wees hij af. Het kostte hem en zijn vrouw grote moeite Schipluiden te verlaten

- daar lag het graf van hun kind. Toch overwoog hij dat het hem en zijn vrouw goed

zou doen om van plaats te veranderen; een nieuwe omgeving zou de nodige afleiding

bieden. In 1882 nam hij het beroep aan naar het Friese IJlst en twee jaar later werd

hij predikant in Rotterdam. Daar kregen de Geesinks drie zoontjes, van wie één kort

na de geboorte stierf, en een dochtertje.

Geesink was een boeiende en indrukwekkende spreker; kerkdiensten waarin hij

voorging werden drukbezocht. De vreugde die hij aan het predikantschap beleefde,

werd echter overschaduwd door de richtingenstrijd in de hervormde kerk, ook in

Rotterdam. Deze kerkelijke strijd was fel, tegenstellingen spitsten zich toe en liepen

in 1886 uit op de afscheiding van de hervormde kerk, de doleantie. Geesink was een

van de predikanten die in Rotterdam aan de doleantie leiding gaf.

Van karakter was hij geen leiderstype. Hij was daar in zijn optreden te beschei-

den voor en bracht zijn tijd liever door in zijn studeerkamer dan in vergaderingen.

Maar als het erop aankwam, wist hij in kerkelijke bijeenkomsten zijn standpunt met

eenvoudige woorden duidelijk uiteen te zetten. Hij was kort van stuk, had een lang

gezicht, breed voorhoofd, grijze ogen, blond haar en iets guitigs in zijn oogopslag -

een man met een opgewekt en evenwichtig karakter, die zijn emoties wist te beheer-

sen. Ook een man zonder opsmuk. Had hij bij zijn geboorte vijf namen gekregen,

Gerhard Herman Johannes Wilhelm Jacobus, hij gebruikte slechts één; hij tekende

met W. Geesink en in de familie- en vriendenkring was het Willem.

In de doleantiestrijd in Rotterdam toonde hij zich een trouw volgeling van gang-

maker Kuyper. Als predikant in Schipluiden had hij eens een bezoek gebracht aan

Kuyper in zijn huis aan de Amsterdamse Prins Hendrikkade. In de volgende jaren

hadden zij elkaar verscheidene keren ontmoet, een regelmatige correspondentie on-

derhouden en een vertrouwelijke vriendschap opgebouwd. Niet alleen vanwege

hun vriendschap, maar ook uit eigen overtuiging had Geesink voor de doleantie ge-

kozen. Enkele jaren later volgde zijn benoeming aan de Vrije Universiteit.

Geesink kwam niet alleen terug in zijn geboortestad, maar ook in de stad waar lei-

dinggevende personen in de gereformeerde wereld woonden. Daar stond niet alleen

de Vrije Universiteit, daar zetelden ook de leiding van de Antirevolutionaire Partij,

het bestuur van de christelijke werkliedenvereniging Patrimonium en de redacties

van De Standaard en De Heraut. Daar werden belangrijke vergaderingen en con-

gressen gehouden. Daar werden conflicten gemaakt en uitgevochten. Geesink zou

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's

Een handvol filosofen - pagina 44

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013

Publicaties VU-geschiedenis | 548 Pagina's