Revue 1994 - pagina 49

Opvoedingshulp geboden: een boek en een studiedag Soms zijn de opvoedingsproblemen in een gezin zo groot dat hulp van buiten noodzakelijk is. IVIaar niet altijd willen opvoeders zulke hulp aanvaarden. In extreme gevallen komt de kinderrechter eraan te pas om hulp verplicht te stellen. In welke gevallen mag of moet dat? Een rechter wordt geacht de wet toe te passen. En de wet spreekt over de dreiging van zedelijke of lichamelijke ondergang van een kind. Wanneer doet zo'n situatie zich echter voor?

lezen in de dissertatie zelf: D. de Ruyter, 'Met recht ingrijpend', Vrije Universiteit, Amsterdam 1993. Maar kunnen hulpverleners en juristen nu ook in de praktijk met het pedagogische criterium uit de voeten? Om deze vraag te beantwoorden organiseert de Vakgroep Pedagogiek op vrijdag 4 november I 994, van 9.30-1 7.00 uur in de Vrije Universiteit een studiedag rond deze vraag, onder de titel 'Opvoedingshulp geboden'. Belangstellenden die te maken hebben met hulpverlening in moeilijke opvoe-

In november 1993 promoveerde de pedagoge Doret de Ruyter op een proefschrift over deze vraag. In haar boek heeft zij een pedagogisch criterium ontwikkeld, waarmee rechters handen en voeten kunnen geven aan de genoemde wetstekst. Volgens De Ruyter is opgelegde hulp nodig 'indien het recht van een kind om zich te ontwikkelen tot een minimaal rationeel, minimaal moreel of minimaal authentiek persoon wordt geschonden'. Wat dit criterium precies inhoudt, en hoe het gerechtvaardigd kan worden, is te

dingssituaties worden uitgenodigd nadere informatie aan te vragen bij het secretariaat van de Vakgroep Pedagogiek, tel. 020 - 444 8900.

ontwikkeling. Op het laagste niveau wordt gedrag slecht gevonden indien straf volgt. Een hoger niveau is de zogenaamde 'law-and-order'-oriëntatie. En het hoogste stadium bereikt men, wanneer men geleerd heeft universele ethische principes toe te passen en daar kritisch over na te denken. De docent methodologie van de Vakgroep Pedagogiek, Langha de Mey, is in januari 1994 gepromoveerd op een onderzoek naar de toepasbaarheid van Kohlbergs theorie bij onderzoek onder jongeren. De Mey kwam tot enkele opmerkelijke conclusies. Zo blijkt er, in tegenstelling tot wat in veel ander onderzoek beweerd wordt, geen verschil te zijn in de morele ontwikkeling van jongens en meisjes. Ook jongeren uit een westerse democratie en uit een communistisch land ontlopen elkaar in dit opzicht niet. Wel vond De Mey verschillen in morele ontwikkeling die samenhangen met allochtone herkomst. Meer over dit onderzoek kan men lezen in: L. de Mey, 'Morele oordelen in ontwikkelings- en opvoedingsperspectief. Vrije Universiteit, Amsterdam 1994.

Morele oordelen van jongeren Welke argumenten geven jongeren om gedrag 'goed' te noemen? De Amerikaanse onderzoeker Lawrence Kohlberg heeft een theorie ontwikkeld over de manier waarop mensen morele oordelen vellen. Volgens zijn model kunnen mensen ingedeeld worden in zes opeenvolgende stadia van morele

vrije Universiteit

amsterdam

De faculteiten

47

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen