Revue 1995 - pagina 62

De VASVU-klas van 1994: een zeer gemêleerd gezelschap NICO BOINK, AVC/VU

vrije

Aleid Knoote, VASVU-docente Engels van het eerste uur; "Die harde opstelling van sommige sociale diensten kan in de toekomst een probleem worden. We hebben al een paar cursisten gehad die moesten stoppen, zelfs nog in maart, terwijl ze een goede kans hadden om door te stromen naar de universiteit. Dat is zonde, want dan was het uitkeringsprobleem opgelost geweest; de meeste erkende vluchtelingen krijgen gewoon studiefinanciering."

zijn in hun latere studie, is moeilijk na te gaan. Ze gaan veelal op in de grote massa van de universiteit. Als ze overstappen naar een andere studie of een andere universiteit, zich nog verder voorbereiden, teruggaan naar hun land of om andere redenen ophouden met hun studie, dan zijn ze administratief niet meer traceerbaar. Voorzover ze zelf contact houden met hun vroegere VASVU-docenten is bekend hoe het ze vergaan is.

Diversiteit De VASVU-groepen zijn in de loop van de jaren niet alleen groter geworden, maar ook diverser samengesteld. Waren er in 1 985 bijvoorbeeld twintig cursisten, afkomstig uit vijf verschillende landen (onder wie veel Iraniërs en Ethiopiërs), in 1995 waren er vijftig cursisten, afkomstig uit 21 verschillende landen. De vele nationaliteiten herbergen aanzienlijke culturele en religieuze verschillen. "Gezien de grote verschillen vind ik het heel bijzonder dat de sfeer in de groep zo goed is. De studenten vinden de culturele diversiteit zelf ook interessant. En ze zijn allemaal zeer gemotiveerd, ze willen allemaal heel graag naar de universiteit en dat gemeenschappelijke doel bevordert het groepsgevoel", aldus Aleid Knoote. Bachir Amenchar (Marokko) zegt daarover; "Ik heb op het VASVU boven alles geleerd hoe ik in harmonie met mensen uit verschillende culturen om moet gaan. Er zijn natuurlijk ideologische verschillen -de een is vóór, de ander is tégen Amerika- maar je leert er te discussiëren zonder dat het op ruzie of vechten uitloopt. Daar heb je de rest van je leven wat aan." Hoe succesvol de cursisten van het VASVU

Succesvol Zonder aantallen of percentages te kunnen noemen, blijkt dat vluchtelingen en migranten vaak goede studenten zijn. Het zijn doorzetters, ze zijn zeer gemotiveerd en ze willen hard werken om hier hun opleiding te kunnen voltooien. Zoals Aschar Gohrab (Iran), die in vijfjaar een bul haalde in Engels én Iranistiek, zijn zesde jaar heeft benut om een studie Arabisch te gaan doen en nu spijt heeft dat hij daar niet eerder aan begonnen is; "Met een beetje doorzetten had ik er wel een derde studie bij kunnen doen." Of Siyrous Hoseyni Guyomi (Iran), die in drieënhalf jaar zijn doctoraal geneeskunde haalde, als eerste van zijn lichting. Of Sepideh Datoobar (Iran), die onlangs haar eigen vertaalbureau liet inslapen om een uitzendbureau voor vluchtelingen op te richten: "Het zal moeilijk worden, maar het moet mogelijk zijn om meer vluchtelingen aan het werk te krijgen. Ik geef het niet op hoor! Ik zal iedereen laten zien hoeveel doorzettingsvermogen ik heb." De afgelopen vijftien jaar heeft het VASVU heel wat cursisten afgeleverd die het inmiddels ver geschopt hebben. Het zijn deze mensen die het levende bewijs vormen dat het VASVU bestaansrecht heeft.

Universiteit

amsterdam

Revue

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen