Revue 1995 - pagina 81

Faculteit der Letteren

De opleidingen van de faculteit Sinds 1982 is het aanbod aan opleidingen van de faculteit behoorlijk veranderd. In de vorige afleveringen van Revue zijn Algemene Letteren, Archeologie, Oudheidkunde, de Oude en Moderne Talen belicht. Deze keer staan Algemene Literatuurwetenschap en Vergelijkende Kunstwetenschap: Woord en Beeld centraal.

J

Algemene Literatuurwetenschap Algemene Literatuurwetenschap (ALW) is een post-propaedeutische studie. Een zeer geschikte vooropleiding is de propaedeuse Vergelijkende Kunstwetenschap: Woord en Beeld, dat een programma aanbiedt van hoofdzakelijk onderdelen uit Kunstgeschiedenis en ALW. Deze propaedeuse is nieuw. Daarnaast kan ALW ook nog steeds met de bekende propaedeuses worden begonnen. ALW kan ook in deeltijd worden gestudeerd. Binnen ALW wordt aandacht geschonken aan lezers van literaire teksten en de ontwikkeling van (interdisciplinaire) methoden om leesprocessen en effecten van het lezen op het spoor te komen. Een tweede belangrijk aandachtsgebied zijn de literaire stromingen in de negentiende en twintigste eeuw. Nieuw hierbij is de samenwerking met Kunstgeschiedenis. Zo wordt bijvoorbeeld de decadentie in literatuur èn kunst

bestudeerd. ALW bevat een internationaal literatuurhistorisch aspect, dat voor studenten die leraar willen worden van belang kan worden, omdat het cultuur-profiel in het middelbaar onderwijs meer internationaal zal worden. Vergelijkende Kunstwetenschap: Woord en Beeld (W&B) In 1988 begonnen als bovenbouw-richting, is W&B nu al weer vijfjaar een volledige vierjarige opleiding. W&B richt zich op de overeenkomsten en verschillen tussen 'woord-kunsten' en 'beeld-kunsten' in de ruimste zin van het woord. Het eerste jaar ligt de nadruk op de Westeuropese letterkunde en beeldende kunst. Later verschuift de aandacht naar de relaties tussen beide vormen van kunst en komen andere media als film en CD-i aan de orde. Ook de theorievorming over woordbeeldrelaties komt aan de orde. De afgelopen jaren is met name het curriculum van de specifieke W&B-vakken drastisch herzien, zoals Inleiding en Vervolg Woord en Beeldrelaties en de reeksen Geschiedenis van Kunst- en Poëticale Theorieën, Narrativiteit in Woord en Beeld, Woord en Beeld in de 1 9de eeuw en Stromingen 20ste eeuw. Het komend jaar krijgen de specialisatierichtingen hun definitieve vorm, waarna ook de beroepsperspectieven duidelijker kunnen worden. De laatste zinnen van Schenkeveld Op 19 mei nam prof.dr D.M. Schenkeveld afscheid als hoogleraar Griekse taal en cultuur. In de vijfde klas van het gymnasium besloot hij klassieke talen te gaan studeren, na eerst nog even nagedacht te hebben over een studie rechten. 'Ik was een echte alfa en zeer geïnteresseerd in de klassieke talen op het gymnasium. Vooral die Griekse lettertekens intrigeerden me. Ze zagen er zo anders uit dan onze letters. Daardoor heb ik vanaf het begin

vrije Universiteit

amsterdam

een voorkeur voor Grieks boven Latijn gehad. Maar als je klassieke talen gaat studeren, moetje beide talen doen. Dat is nog steeds zo', legt Schenkeveld uit. 'Achter die letters gaat een hele gedachtenwereld schuil. Dat is het boeiende van de bestudering van de Griekse literatuur.' Daarbij gaat het Schenkeveld niet om wegdromen in een ver verleden. 'De invloed van de Griekse klassieken op de geschiedenis en de huidige tijd is enorm. Soms zie je bewondering, maar soms zet men zich ook aftegen ideeën uit de oudheid. Maar de invloed is nooit helemaal weg. Tot in de vorige eeuw stond het classicisme sterk in de belangstelling. Dat is wat losgelaten de afgelopen honderd jaar, maar allerlei thema's en problemen die de Grieken aansneden, blijven actueel. Elk jaar worden er in Nederland zeker vijf Griekse tragedies opgevoerd.' Door een dalende instroom van studenten laait al twintig jaar lang regelmatig de discussie op over het samenvoegen of opheffen van opleidingen klassieke talen. Schenkeveld wordt er een beetje moe van, maar ook fel. 'Dat is natuurlijk wel een heel erg makkelijke aanpak. Maar mensen die voor fuseren pleiten, weten vaak weinig van de feitelijke situatie. Aan de Vrije Universiteit bijvoorbeeld geven we veel onderwijs aan andere opleidingen binnen de faculteit. Denk aan Oudheidkunde en Woord en Beeld. Als je de klassieke talen hier opheft, gaat het over drie hele formatieplaatsen. Maar je hebt weer mensen nodig om dat andere onderwijs te geven, dus je bespaart bijna niets. Die discussie moet maar eens afgelopen zijn. Klassieke talen en culturen is gewoon een basisvoorziening die een algemene universiteit nodig heeft, net als wijsbegeerte. Bovendien komen afgestudeerden met een lerarenbevoegdheid makkelijk aan het werk. Er dreigt zelfs een tekort aan leerkrachten Latijn en Grieks. Dat positieve

De faculteiten

27

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen