Revue 2002 - pagina 37

de onderwijskundige benadering zal worden aangepakt. De student moet worden aangesproken als volwassen 'leerder'. Het huidige curriculum biedt bijvoorbeeld te veel herkansingsmogelijkheden. "Dan moet de student een beer schieten met een wazig vizier. Als je zegt: 'je hebt nu een kans en de volgende is pas over een jaar', reken maar dat de student zich daar goed op voorbereidt." Het curriculum is in zijn visie echter de afgeleide van het eindproduct en dus moet eerst, voorjaar 2002, het profiel van de VUmcarts van de toekomst worden geformuleerd. "Als je die discussie goed voert, verwacht ik dat de discussie over het curriculum gemakkelijker zal zijn. Niet iedereen zal het met het profiel eens

zijn, maar dan is wel duidelijk waarom bepaalde aspecten sterker naar voren komen dan andere." Artsentekort Een van de redenen voor de aanpassing van het curriculum is de invoering van het bachelor/mastermodel. "Tegen in aanvang onzinnig geachte plannen van hogerhand kun je je verzetten, maar je kunt ze ook als hendel gebruiken om dingen te verbeteren", reageert Van Rossum. Het meest logische is volgens hem de basisopleiding in twee stukken van drie jaar te knippen. Een meer wezenlijke reden om de opleiding opnieuw in te richten, is het toenemende tekort aan artsen. Aan de duur van de

basisopleiding - zes jaar - kan niet veel worden veranderd, want dat is een wettelijke termijn die ook vastligt in Europese richtlijnen. Wel zou in de basisopleiding al een deel van vervolgopleidingen kunnen worden opgenomen. Vervolgopleidingen zijn in de afgelopen jaren verlengd, vaak tot vijf tot zes jaar. "Waar je naar kunt kijken, is of je niet enkele basale kernopleidingen van driejaar kunt maken. Dan kun je later nog mogelijkheden voor differentiatie en specialisatie aanbieden. Zo blijft er muziek in iemands loopbaan zitten." Over dit soort oplossingen zijn de acht medische faculteiten momenteel met de beroepsverenigingen in discussie. Monica van der Garde

'Curriculumdokter' "Ik ben vooral degene die de visie van het VU medisch centrum opschrijft", verklaart Herman van Rossum, sinds 1 september 2001 hoogleraar medisch onderwijs, bescheiden. Wat niet wil zeggen dat hij geen eigen visie heeft. Al tijdens zijn studie Medicijnen in Groningen ontwikkelde hij een voorliefde voor het onderwijs. Hij promoveerde op een onderwijskundig onderwerp en ontwikkelde zich daarna in Groningen en Leiden tot een echte 'curriculumdokter'. "Mijn voordeel ten opzichte van onderwijskundige collega's is dat ik altijd dokter ben gebleven. Als ik met docenten praat, begin ik altijd vanuit de inhoud. Goed onderwijs ligt in de bezieling van de docent voor zijn vak." De afgelopen tien jaar schoeide hij in didactisch en organisatorisch opzicht het onderwijs in Groningen op een nieuwe leest. Het resultaat, voor wat het waard is, relativeert hij direct: eerste en tweede plaatsen in de jaarlijkse enquête van Elsevier over het hoger onderwijs. "Groningen krijgt die hoge waardering voor een deel omdat het een leuke studentenstad is. Amsterdam heeft wat dat betreft de wind tegen. Nee, laat ik zeggen, Groningen heeft altijd wind mee." Herman van Rossum

bron: Y. Compier

Herman van Rossum

vrije Universiteit

amsterdam

De facuiteiten

35

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen