Studentenalmanak 1923 - pagina 108

DURENDE VREUGDE.

Daar bloeit in nachteduisternis,

In onbespiede heerlijkheid.

Een bloem, wier korte luister is

Eén zuiverheid.

Zoo vlamde hevig veler vreugd,

Die toch, met d'eersten morgenstond.

Nog in het gloeien harer jeugd.

Haar einde vond.

Maar onze bloem, in droefenis

Ontbloeid, wil nog niet sterven gaan

Als 't nachtedonker henen is,

Doch blijven staan.

Ook 't lichten van den vollen dag

Verdraagt haar zuiv're bladerring;

O vreugde, die het dagen zag,

En niet verging!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen