Studentenalmanak 1937 - pagina 126

hebben in te nemen. Corpsrouw noch baretten worden

haast meer gedragen; sinds jaren ligt ons Album Civium

Corporis ongebruikt in het archief; zelfs is een tendenz

waarneembaar het voor de verschillende gelegenheden

voorgeschreven costuum niet meer te dragen. Zeker, het

is hier ook een kwestie van geld, maar boven alles is

het een zaak van mentaliteit en een zich onderwerpen

aan de conventie. En als zoodanig is de heerschende

geest in het Corps als typisch te kwalificeeren.

Bedenkelijker wordt het echter, wanneer er jaar in jaar

uit door rectores in hun jaarverslagen gewezen moet

worden op het knoeien met de candidaatslijsten voor

den Senaat. Ook dit jaar moet rweer gewag gemaakt

worden van een dergelijk „achterbaksch" gedoe. De

vraag rijst, of ter beteugeling van dit kwaad het instituut

van de royeering niet wat krachtiger ter hand moet

worden genomen. En waar het ook hier vaak slechts een

enkele rotte appel in de mand is, die de anderen aan-

steekt, zou verwijdering van dergelijke individuen het

Corps ongetwijfeld ten goede komen.

Maar deze dingen zijn nog maar kleinigheden. Daar is

iets wat veel funester werkt, dan misschien door velen

vermoed wordt. En hier ligt al weer een bewijs voor de

juistheid van de bewering, dat de band tusschen Corps,

Universiteit en volk zoo nauw is als nergens elders wordt

aangetroffen.

Van den destructieven en onchristelijken geest, welke

thans ook binnen onzen gereformeerden kring bezig is

de verhoudingen te ontwrichten, kunnen wij ook de

reacties waarnemen in ons eigen Corps. Met vol respect

voor hen, die thans aan het roer staan, en overtuigd van

de oprechtheid van hun streven, moeten wij vaak toch

helaas tot de conclusie komen, dat de strijd die thans

gaande is veelszins den indruk wekt van „Rechthaberei"

onder het mom van „beginselverdediging" en „zuiver

houden van eigen erf". Vast staat, dat deze strijd niet

aan ons voorbijgaat, en ons, wanneer hij verder wordt

doorgezet, demoraliseert. Tot dat stadium mag het met

het Corps nooit komen; het zou zijn einde beteekenen.

122

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen