GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1946 - pagina 225

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1946 - pagina 225

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

de gymnastiek wel is doorgedrongen tot aan de lagere school,

nijverheidsschool, ambachtsschool, middelbare en voorbereidend

hoogere school. Maar verder kwam ze niet. De Universiteiten

waren en zijn, behoudens een enkele uitzondering, hier te lande,

voor de lichamelijke oefening gesloten terrein. Dit is piet toe-

vallig, ook geen resultaat van tegenwerking van regeering of

directies. Dat zou ook niet kunnen. W a n t ligt iets eenmaal in

de gang der cultuur, da,n houden geen honderd regeeringen

het tegen. Neen, er is een zeer goede verklaring voor.

Ongeveer 15 jaar geleden werd er vanuit een leerstoel ver-

klaard dat men niet kon spreken van een lichamelijke opvoe-

ding, wel van een lichamelijke training. Voorts dat die training

zeer wel buiten het schoolverband kan worden gegeven. In die

tijd een hard woord, dat veel stof deed opwaaien in de kringen

van de vaktechnici.

Vrijwel ieder was tegen dit woord gekant.

En nu, nu komen er verscheidene stemmen die zeggen: Ja

en toch was het misschien wel waar. W a s het anatomisch-

physiologisch gegronde geheel dat wij gymnastiek noemen wel

opvoeding? Ik weet zeker dat het een waar woord was. Was,

Nu is het niet meer waar. Dit behoeft eenige toelichting.

Heel het onderwijs zuchtte jarenlang onder het Herbar-

tiaansche juk. Herbart, die de voorstelling verhief tot draag-

ster van ethische begrippen, was het die de menschen deed ge-

looven dat kennis alles was. Uit die tijd groeide vanzelf de

methode-woede. Het ging er immers om de beste methode te

vinden om zooveel mogelijk kennis bij te brengen. Ook de toen-

malige gymnastiek werd door haar dagelijksche omgang met

het onderwijs besmet en liet ook hier de methode heerschen. Ze

diende niet langer, maar regeerde.

Er ontstond een methode die voor elke leeftijd een bepaalde

bewegingsgroep aangaf. Met het ouder worden werden de

voorgeschreven houdingen en bewegingen moeilijiker, ingewik-

kelder, ze eischten steeds meer denkfunctie. Lange rijen be-

wegingsvormen moesten zonder haperen tenslotte worden uit-

gevoerd.

Aan het einde van het cursusjaar kon de toenmalige gym-

nastiekleeraar resultaten laten zien. Dat hadden ze geleerd.

205

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Studentenalmanak | 278 Pagina's

Studentenalmanak 1946 - pagina 225

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1946

Studentenalmanak | 278 Pagina's