Studentenalmanak 1946 - pagina 179

Men vervalt volgens mij, althans bij het eerste punt (de stijl),

vrijwel automatisch in het burgerlijke.

Men heeft een bepaalde habitus; men voelt zich als degene

die deze bezit, maar men spreekt er weinig over. Doet men

dit toch, dan wordt men burgerlijk. In de „Carnaval der bur-

gers" toont Menno ter Braak ons, dat in de antithese „burger-

dichter", zoowel de burger als de dichter de kiem in zich dra-

gen, tot „burgerlijk" op te groeien, wanneer zij te zeer met hun

eigen wezen en daarmee alleen vervuld zijn. Hierbij is de

burger als „burgerlijk" gequalificeerd, de dichter — ik houd de

vergelijking vast — wordt ook burgerlijk, wanneer hij beroeps-

of rijmdichter wordt en niet hier bovenuit streeft naar een

hooger niveau van synthese.

Het zal U duidelijk zijn, dat degenen die de antithese in

ons Corps stelden — want ik ga nu over op ons Corps —,

die dus de knuppel in de Corpsvergadering en de Sociëteits-

feesten wierpen, hiermede den indiviudeelen corpsleden een

grooten dienst hebben bewezen. W a s dit vroeger — want de

kwestie is zeer oud — meestal één Oratorische Vereeniging,

thans waren meerdere van meening dat het oogenblik gekomen

was om dit openlijk te doen geschieden.

Dit zal hun blijvende verdienste zijn.

Dus, recapituleerend, ook dat wat wij „de linkerfractie"

hebben genoemd, streeft naar synthese — anders zou zij im-

mers verburgerlijken. Zij is echter van meening, dat deze

synthese slechts dan bereikt kan worden, wanneer het andere

deel van het Corps goed begrijpt waar het om gaat, als men

een Corps van studenten wil zijn. Meende de Senaat aanvan-

kelijk dat deze antithese niet zoo scherp gesteld moest wor-

den, dat een synthese thans reeds mogelijk zou zijn — het is

Hem thans gebleken dat een'scherpe scheiding inderdaad nog

tot het volgend jaar noodzakelijk is.

Synthese blijft het doel, sine qua non. Maar niet een ver-

goelijkende synthese zooals we die in het begin van deze cur-

sus onbewust voorstonden: neen, een synthese die bewust

beleefd en aanvaard kan worden.

Bij de aanvaarding van Zijn taak was het voor den Senaat

zonneklaar, dat de Oratorische Vereenigingen in den oorlog

165

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen