Studentenalmanak 1972-1973 - pagina 125

eerder betoogde ten aanzien van het afnemend aantal inschrijvingen bij de vere-

nigingen, lijkt het de Senaat in hoge mate dubieus of het nog wel als de taak der

verenigingen gezien kan worden, deze sociëteiten voor langere termijn onder

haar beheer te houden. Sterker nog! Het lijkt ons m dit licht bezien beter de

sociëteiten van hun opening af ook door de lokale bewoners, niet-leden, te

laten bevolken. Ook voor hen ligt dan uiteindelijk het bestuur over deze so-

ciëteiten in het verschiet. Samenwerking met alle bewoners en gebruikers van

het complex lijkt ons uiterst nuttig, in een enkel geval zelfs uitdrukkelijk ge-

wenst. Zeker als men beseft dat de architect het noodzakelijk heeft gevonden

om, als zijn bijdrage aan de Emancipatie, de jongens— en meisjessociëteit van

elkaar te scheiden door middel van een glazen wand. Gecoördineerd optreden

tegen wederzijdse inkijkers, lijkt ons allerminst overbodig.

Reeds meer dan twee eeuwen geleden preekte een zeer bekende dominee

op de volgende wijze voor een grote groep zeelui en matrozen: "Broeders, stel

U eens voor: het is een mooie dag, we varen voor de wind, zo dadelijk zullen

we uit de kust zijn. Maar ziet, wat betekent dat plotseling betrekken van de

hemel? Hoort ge ook de donder in de verte rommelen? Er is een storm op

komst! ! Laat toch ieder man op zijn post zijn! ! De hemel is inktzwart! !

Een zware storm steekt op! ! Onze masten breken af als luciferhoutjes! !

Het schip kraakt in al zijn voegen! ! Wat moet er nu gaan gebeuren? ? "

Waarop de gemeente als één man overeind sprong en schreeuwde: "Naar de

reddingsboten! ! "

Welnu, ik kan U verzekeren dat, wat U ook van onze plannen denken

moge, de Senaat niet van plan is met het Corps, in de reddingsboten te springen.

Zij zal daarentegen, met Uw aller medewerking, in het laatste Corpsjaar oude

structuur, structuur in vernieuwing, trachten U datgene te verschaffen waarop

ieder van U krachtens zijn bijzondere relatie aanspraak op kan maken. Opdat

tentijde van het komend Lustrum Uw Corps herleve, opbloeie en groeie,

)

Ut vivat crescat floreat collegium nostrum.

Ik heb gezegd.

123

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen