Vrije Universiteitsblad 1940-41 - pagina 201

1629 Wanneer nu zoo geteekend is hoe onze Universiteit in 1880 uit het Gereformeerde volk opkwam en bij de oprichting op dat volk als op een fundament rustte, dan is daarmee nog lang niet alles, zelfs niet het voornaamste gezegd. Dat Gereformeerde volk moet namelijk steeds het fundament dezer Universiteit blijven. Zou dat fundament eenmaal weggeslagen worden of vergaan, dan moet de V. U. ondergaan. Het behoort tot de wezenstrekken eener calvinistische Universiteit dat ze op het calvinistische volk rust. Dat ze — om het met een ander beeld te zeggen — in dat volk geworteld is en uit dat volk de levenssappen ontvangt, die voor haar bloei en ontplooiing noodig zijn. Om hiervoor oog te krijgen behoeft men alleen maar te letten op het leven zooals dat in het echt gereformeerde volk door Gods genade werd gevonden en, Gode zij dank, nog steeds aanwezig is. Dat leven immers wordt gewekt en onderhouden door Christus, die met zijn woord en Geest op aarde is en in zijn Kerk woontHet is een leven, in den echten zin des woords, uit de Schriften. Een leven gekneed, beheerscht en geleid door het W o o r d Gods. Dat W o o r d is ten volle levensbron, levenskracht, levenslicht. Door deze — we zouden bijna zeggen existenfiëele — gebondenheid aan de Schriften kwam er een staan in en een leven uit de waarheid Gods. Er was het echte hooren naar God. Het dagelijks luisteren naar zijn stem. Er was de voortdurende, jarenlange, intieme omgang door de Schriften, met Gods groote knechten : David, Jesaja, Paulus, Johannes, bovenal met Jezus Christus. Er was het zien, hef beleven van wat God deed met volken, overheden, culturen. Er kwam het diepe, echte verstaan van wat God wilde met zijn wereld en zijn menschen ; van wat Hij deed en doet met rechtvaardigen en goddeloozen. O p deze wijze ontstond langzamerhand een diepe, practische, geestelijke kennis omtrent het leven der wereld, der volken en der menschen. Van de Italiaansche meren en hun schoonheid hadden de Kattenburgers uit Amsterdam, de greinen en letterzetters van Leiden en de afgescheiden boeren uit Drente geen flauw vermoeden. Maar het meer van Gennesareth en de Roode Zee waren hun vertrouwd als hun eigen woonplaats. Van cultuur-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen