Vrije Universiteitsblad 1941-42 - pagina 49

Nos. 112-113

Februari-Maart 1942

Vriie öniveröiteits Maandelljksche Mededeelingen O r g a a n v a n d e Vereeniging v o o r Hooger Onderwijs o p Gereformeerden grondslag Amsterdam

Keizersgracht 166 Postgiro no. es27.

AFGODERIJ.

In de breede omschrijving, die onze Heidelbergsche Catechismus in antwoord 95 van afgoderij geeft, lezen we: „Afgoderij is in de plaats van den Eenigen waren God, Die zich in Zijn Woord geopenbaard heeft, of benevens Hem, iets anders verzinnen of hebben, waarop de mensch zijn vertrouwen zet." Het spreekt wel vanzelf, dat er met de wetenschap veel afgoderij bedreven is. Hoe heeft de zondige mensch erop vertrouwd, er alles van verwacht! We denken hier bijzonder aan de periode der verlichting, die in de achttiende eeuw begon en die een groot gedeelte van de negentiende eeuw heeft beheerscht. De laatste beslissing in alle dingen moest en kon gegeven worden door de menschelijke rede. In de dagen der Fransche Revolutie is de Rede als godin vereerd. En het gebied, waarop de Rede in • bijzonderen zin haar stempel had gezet was het terrein van de wetenschap. Hier heerschte de menschelijke geest onbeperkt. Waarnemen, denken, ordenen, schiften, het waren alle werkingen van den menschelijken geest en in de wetenschap zag men tot welke schitterende resultaten een en ander leiden kon. Zoo werd er afgoderij bedreven met de wetenschap. En dat niet eens alleen in den zin waarin we het omschreven.

K 540

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen