GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1947 - pagina 31

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1947 - pagina 31

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

héïzij in persoonlijk onderhoud. Nog dezer dagen is in het Vrije UnireTsiteitsblad erop gewezen, dat Dr A. Kuyper in zijn_ openingsrede voor de Vrije Universiteit, de volle verantwoordelijkheid voor de leden en begunstigers voor de medewerkers in de organisatie omschreef in de woorden: ,,in U w hand ligt ons bestaan". W e denken daar niet altijd voldoende aan en zoo hebben we de taak elkaar daar telkens aan t e herinneren. Werken — werken — w e r k e n , want het bestaan van de Vrije Universiteit hangt van ons werken af. Nog lang niet alle correspondentschappen in mijn rayon kon ik bezoeken, het spreekt wel vanzelf. Een betrekkelijk klein deel was het nog slechts, en die nog veel te ' vluchtig. Maar bij die korte en betrekkelijk weinige bezoeken heb ik toch alvast dit wel kunnen concludeeren, dat de Vrije Universiteit, die een veel grootere plaats moet krijgen in ons volksleven dan zij reeds heeft, nog veel te weinig bekend is en daardoor veel te weinig steun onderïiildt. Er is groote onktmde en er zijn veel misverstanden, ook bij de .Correspondenten en de Comitéleden. Er is ook hier en daar weerstand te overwinnen, zelfs ook — hoe is het mogelijk •— bij de Correspondenten en de Comitéleden. En laten we maar eerlijk constateeren, er is hier en daar ook traagheid in het benaarstigen bij de vertrouwensmenschen van de Vrije Universiteit. Bij de menschen, die ieder op zijn plaats zijn: schakel tusschen Vrije Universiteit en volk in de plaats waar men woont. Er zijn, en dat tenslotte, medewerkers die practisch niets kunnen doen omdat ze geen tijd en gelegenheid hebben en die toch maar steeds in functie blijven, o m d a t . . . . ja; waarom eigenlijk? U begrijpt, bij al die menschen heb ik telkens weer tot taak om te zeggen: denk eraan, de V.U. is van ons afhankelijk. Zij kan alleen leven, alleen haar vleugels uitslaan als wij haar verzorgen en voor uitbouw de noodige middelen verschaffFen.

komen, zooveel gemakkelijker. Ik kan daar vdjzen op personen, collega's, die met dezelfde moeilijkheden zitten en die ze toch telkens weer weten te overwinnen. Dit werkt aanstekelijk. • Het zou al te mooi zijn en al te optimistisch om nu te verwachten dat in alle plaatsen die ik bezpcht, nu ook op zeer korten termijn actie voor de Vrije Universiteit wordt gevoerd. De bezoeken waren trouwens voor een deel ook niet van propagandistischen, maar van organisatorischen aard. Vacatures in de correspondentschappen, moeilijkheden in de afrekening van de contributies — helaas — open plaatsen in de organisatie Vrouwen V.U. Hulp en dergelijke. Maar ik heb hoop dat deze bezoeken toch niet voor niets zijn geweest. Alleen reeds hierom, dat de nieuwe functionarissen die benoemd zijn, in persoonlijk onderhoud hebben gehoord wat van hen verwacht wordt en zich bereid verklaard hebben om datgene te doen. Zij weten nu dat de Vrije Universiteit op hen rekent en bij een volgend bezoek kan daar telkens weer op worden gewezen.

Kom ik alleen in de plaatsen waar het minder goed is? Dat zéker Vliet. Alle Correspondenten, de zeer goede werkers niet uitgezonderd, stellen prijs op contact en het is voor een Vertegenwoordiger zelf zoo broodnoodig eens te praten met die harde werkers, met die menschen, die altijd weer ideeën hebben, en als vanzelf adviezen geven. Door hun goede voorbeeld geinspireerd gaat het in een plaats, waar men maar niet tot de noodige activiteit kan

Want het gaat hierom, dat we voor de V.U. werken en niet rusten vóór we bereikt hebben, dat allen die ook op het terrein der wetenschap den Christus willen belijden, de Vrije Universiteit steunen met hun liefde, gebed, woord en daad. En daarin behoeft geen enkele plaats achter t e blijven. Ik ben begonnen met de vraag wat mijn werk is. Ik hoop duidelijk te hebben gemaakt, hoe ik dat werk — ons werk — zie. En U zult het met mij eens zijn: we behoeven voorloopig nog niet voor gebrek aan werk te vreezen. Uw werk is het mijne, het loopt vrijwel parallel. Het laat zich niet zoo gemakkelijk omschrijven. Maar duidelijk is het toch wel. De V.U. brengen overal waar belijders van de Gereformeerde beginselen wonen. Van de V . U . veel goeds zeggen (gelukkig kan dat bij alle erkenning van fouten en tekortkomingen). Voor de V.U. halen overal waar wat te halen is, en dan bedoel ik werkelijk niet alleen geld. W e zullen het niet overal gelijk kunhen doen. Eenvormigheid is trouwens nooit goed. Maar wel is overal de drijfveer en het ideaal ^etzelfde: Gods eisch over het leven, ook over h e t terrein der wetenschap, vraagt ons. aller medewerking. Vraagt ook ons aller steun, waarvan niemand zich met een fooi mag afmaken.

Een bijzonder aangename verrassing ontvingen wij j a n Mevr. J. C. v. A.—R. te A. Zij schrijft: ,,Bijgaand zend ik U / i j o . — voor de in het V.U.blad genoemde busjes-actie om ƒ 400.000,— bijeen te brengen. Mag ik hierbij een opmerking maken, nl. deze, dat 't gemakkelijk zou zijn indien in het V.U. blad ook telkens vermeld werd een gironummer of bank, waardoor men gelden kan storten voor de V . U . " Zeer hartelijLdank voor dit bewijs van belangstelling in de V.U. en haar uitbreiding. De wenk inzake vermelding gironummer is gaarne gevolgd.

Een vraag werd gesteld, die hier ook even dient t e voorden beantwoord. Deze, of het gerucht juist is, dat van de opbrengst der busjes in den bezettingstijd een belangrijk deel verloren ging. Gelukkig kunnen we dit gerucht tegenspreken. Het is geheel uit de lucht gegrepen. De V.U. heeft — in tegenstelling met anderen — g^en geld aan den bezetter afgedragen en ook is op geen andere wijze geld verloren gegaan, zooals blijkbaar verteld werd. Behalve de bekende oorlogsschade door het derven van collegegelden e t c , het rooven van inst/ümenten uit de laboratoria en schade aan de gebouwen heeft de V.U. gelukkig geen financieele verliezen behoeven te boeken.

#

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1947

VU-Blad | 105 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1947 - pagina 31

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1947

VU-Blad | 105 Pagina's