Vrije Universiteitsblad 1947 - pagina 94

kinderen de moderne, opleiding prefereren boven die uit eigen kring. Gesloten harten, gesloten ogen, gesloten beurzen. O, als het allen eens duidelijk werd, dat onze gehele reformatorische actie staat en valt met het l^ven van onze hogeschool. In zijn beroemde Stone-lezingen zegt Dr Kuyper in het hoofdstuk: Het Calvinisme en de Wetenschap: Thans nog te denken: als we de theologie maar redden, geven we vrillig de profane wetenschap aan onze tegenstanders prijs, is struisvogelpolitiek. U tot redding van Uw bidcel te bepalen, als heel het overige van Uw huis in brand staat, is het werk van dwazen. Reeds Calvijn zag het anders en beter in, toen hij riep om een Philosophia Christiana en ten slotte is er niet één faculteit en in geen der faculteiten één enkele wetenschap, die niet, op wat afstand ook, met Uw beginsel samenhapgt en daarom ook niet door ons beginsel moet doordrongen worden. Dit woord is thans nog van volle kracht, het wordt ons nog duidelijker dan het in 1898 de toehoorders van D r Kuyper was. W e hebben nu reeds eenmaal meegemaakt een ontwikkeling van een modem-heidense Staatsvergoding, w e weten, hoe in het hedendaagse Rusland soortgelijke, misschien nog gevaarlijker begrippen den toon aangeven. Juist in hun wetenschappelijke opleiding wordt drup na drup het vergif gestort in de jonge mensenziel, juist de wetenschap poogt den invloed van het Christendom te ontzenuwen, het wordt al gelegd in den mens, op humanistische gronden worden wetenschap en cultuur gebouwd en zo poogt men God langzamerhand te verwijderen uit alle belangen en uit alle lagen van het wereldbestaan. Het liberalisme van de vorige eeuw vertoonde maar zelden openlijk zijn afkeer van God en Godsdienst, men wilde het geloof nog in de binnenkamer. Met hautain gebaar zag men het werken van de mannen en vrouwen van, de nacht-school aan, ze ernstig belemmeren deed men echter niet. Hoe anders is dat in onze jaren geworden. De totalitairstaat van fascistisch of communistisch model heeft gjen enkele reserve tegenover andersdenkenden. In het bijzonder niet tegenover hen, die boven alle aardse grootheden hun God erkennen als Souverein, Zijn richtsnoer óver het leven laten gaan. En wie kan strijd voeren zonder scholing? Zonder behoorlijke oefening? Wat vermag ook de persoonlijke dapperheid van den soldaat, als de leiding van de troep faalt? De leiders, de aanvoerders, ook zij moeten gevQrmd en opgeleid worden. Dan hebben we ook een Hogere -Krijgsschool nodig. Heel wat meer dan de geslachten vóór ons, hebben wij, vrouwen met dit alles van doen. Konden onze grootmoeders gerust dit terrein aan hun marmep overlaten, en vergenoegden ze zich met haar bescheiden achter-afplaats, dit is nu ondoenlijk. Wie een gesloten of onverschillig hart voor onze V.U. bezit, komt niet op de hoogtijdagen der Universiteit, heeft ook geen V.U.busje in haar huiskamer. _ ' , Wie meeleeft met de belangen van de opgroeiende jeugd, heeft ook belangstelling voor haar ontwikkeling. O , laat de eenvoudige nu niet zeggen: dat is voor mijn

,1842

kinderen niet weggelegd. Persoonlijk heb ik niets te maken met al die hogere wijsheid. Niets is onmogelijk in dezen democratlschen tijd en de dorst naar kennis breekt zich door alles baan, ook bij den niet financieel-sterke. Juist bij hen heeft die wetenschap hoger glans en weet een uitweg te vinden door alle moeilijkheden heen. Maar meer dan ons persoonlijk belang moeten wij zien het algemeen belang, en dan wordt de belangstelling voor de V.U. het hoogste belang, <*mdat door studie, door ontwikkeling de gang van het wereldleven verdiept wordt en naar ónze beschouwing moet dat wereldleven toch wel gedragen worden door de Eeu^vigheidsbeginselen. De Godskennis, daarvan moe"t de wetenschap doortrokken zijn, wil ze niet alleen waarde hebben voor het leven aan dezen kant van het graf; hoger dan alle aardse verwachtingen leeft voor den Christen de glans van het hemelse. En uit liefde tot God en tot den Zoon zijner liefde zullen wij, al is het nog zo pover, medewerken om reeds deze wereld vol te doen zijn van de Majesteit Gods. Het is bijna onbegonnen werk. En tóch, we aarzelen niet. W e geven den inzet van onze krachten om te doen het hemels gebod: De aarde met al wat, zij voortbrengt "aan wetenschap, aan cultijur, aan techniek, aan zakelijke ontplooiing, die aarde vol te doen zijn van de heerlijkheid Gods. Daarom zijn we bij elkander, op deze toog3agen, om ons daarvan te doen doordringen. Ieder, die de Geref. beginselen liefheeft en daarachter de God, die Zich in die beginselen openbaart, en die er in ziet de naleving van de eisen der tH.S. moet zich opmakeii om steun te verlenen aan de verdieping* en ^verbreiding van de Christelijke Wetenschap.Dan eerst leeft de V.U. in het hart van ons volk., Dan lacht misschien de wereld om de zonderlinge combinatie: eenvoudige naaisters, moeders van een talrijk gezin, dienstbaren in het huishoudelijk werk, hard w^erkende verpleegsters, telefonisten, onderwijzeressen, die met liefde spreken over een Universiteit, die contribueren aan een Ver. voor H . O . Ook zo is de V.U. een rijk cultuurbezit, ook zo verheft ze' het leven reeds, haalt het uit de sfeer van het alledaagse werk en voert het op tot rijker genieten, tot dieper beleven. Vrouwen van nu, ik zei het reeds, zoals ge hier zijt, demonstreert ge al, dat de zaak van de V.U. U ter harte gaat. Maar naast ons zijn er nog duizenden^ die ze onverschillig voorbij lopen. Christenvrouwen, werkelijk, die nog niet zien het hoge belang, dat de V.U. wU meewerken om Gods Naam niet te doen oijdergaan in een bijna ontkerstend Europa. Vrouwen van nu, om die lauwen de ogen te openen, dat is de actieve dienst, die van U gevraagd wordt in het belang van Gods Koninkrijk. W e kunnen het doen, w e mogen het doen, met rechtmatige trots. Onze V.U. staat daar als een monument van geloof en van gebed, ook van arbeid en van oflFer. Maar ze staat er, nog lang niet volgroeid. Het is een ere voor ons. Christenen van Nederland, dat er nergens ter wereld een Universiteit gevonden wordt, die begonnen is,-die vt^ortgezet wordt door zulk een kleine groep van trouwe Godsbelijders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen