Vrije Universiteitsblad 1954 - pagina 63

Studeren aan de Vrije Universiteit Meer dan ooit is het thans mogelijk voor allerlei richtingen van studie aan de Vrije Universiteit klaar te komen. Alle faculteiten van een in ons land normaal geachte universiteit zijn aan haar aanwezig. Sommige van die faculteiten mogen volledig genoemd worden. Met andere, bijvoorbeeld de medische, is dat nog niet het geval. Degenen, die veearts willen worden of die zich op een of ander gebied voor de landbouwkunde willen bekwamen of die zich voor het uitgebreide terrein van de technische wetenschappen interesseren, kunnen uit den aard der zaak bij haar niet terecht. E n het aantal van hen, die voor dergelijke vakken wensen opgeleid te worden, is uit de kringen van de voorstanders der Vrije Universiteit vrij aanzienlijk. Het zou daarom onjuist zijn, hen als een quantiténégligeable te willen beschouwen. Ook voor hen moeten wij belangstelling en zorg hebben. Maar voor het ogenblik beperk ik mij tot de categorie van die jonge mannen en vrouwen, die voor de door hen gekozen studierichting aan de Vrije Universiteit mogelijkheid en gelegenheid vinden. Het spreekt, zou men zeggen, vanzelf, dat zij van die mogelijkheid en gelegenheid ook allen zonder uitzondering gebruik maken. H u n ouders en hun voogden zullen, mag men toch aannemen, daarop met stelligheid-bij hen aandringen. Beter nog, zij zullen het initiatief nemen en, voor het geval anderen zich bij hen als raadslieden zouden voordoen om een andere dan de Vrije Universiteit aan te bevelen, met nadruk er op blijven staan, dat hun kinderen de Universiteit op gereformeerden grondslag gaan bezoeken. Ik zeg, dat spreekt eigenlijk vanzelf. Want waarom hebben wij anders met zo grote moeite zulk een Universiteit tot stand gebracht ? En waarom getroosten wij ons anders niet onaanzienlijke offers om haar in stand te houden en steeds verder uit te breiden ? Zouden wij onze geldelijke gaven voor dat doel, jaar op jaar, afstaan en tegelijk onze kinderen, die onvergelijkelijk veel meer waarde hebben dan geld, niet doen genieten van wat die stichting op het terrein der wetenschap vermag te bieden? Het schijnt overbodige moeite over dit onderwerp nog te spreken. De practijk leert echter, dat er alle reden bestaat om het toch aan de orde te stellen. In werkehjkheid is het namelijk niet zo, dat allen die uit Gereformeerde kringen gaan studeren^ zich aan de Vrije Universiteit laten inschrijven. Gereformeerd neem ik dan niet in kerkdijken, maar in confessionelen zin. Voorts laat ik in dit verband de theologische studenten buiten beschouwing. Zij zijn vanwege de Kerken, waartoe zij behoren, en waarin zij straks het

ambt van dienaar des Woords hopen te vervullen, voor de mogelijkheid van de plaats van studeren in vrij sterke mate gebonden. De hier aangesneden kwestie draagt zelfs een meer algemeen karakter. Ook ten opzichte van middelbare en zelfs van lagere scholen doet zich het verschijnsel voor, dat mensen van wie men anders mocht verwachten, hun kinderen niet zenden naar christelijke scholen. Nu kan men er misschien op wijzen, dat dezelfde mensen niet geacht kunnen worden tot de meest overtuigde voorstanders van de Vrije Universiteit en van andere scholen op christelijken en gereformeerden grondslag te behoren. Veelal hebben zij voor de instandhouding ervan geen grote offers over en onthouden zij zich wellicht van het verlenen van eiken financielen steun. Maar de kwestie wordt door diQ opmerking slechts te meer tot een brandende gestempeld. Hoe is het mogelijk, dat iemand die zelf Christus liefheeft en die wil leven uit het geloof, niet alles er op zet dat ook bij alle onderwijs aan Christus en aan Zijn Woord de eerste plaats wordt gegeven. Met dit al moet de vrijheid van ieder om in dit opzicht te handelen gelijk hij meent dat goed en juist is, gehandhaafd blijven. Die vrijheid mag door ons op geen enkele manier aangetast worden. Wij moeten iti die richting ook niet door middel van kerTselijken dwang iets trachten te ondernemend Men begrijpt, dat dat ik denk aan iets als het mandement van de Rooms-katholieke kerk. Iets dergelijks wü men soms ook van reformatorische zijde uitvaardigen, doordat de ambtsdragers der Kerk bij mensen gelijk hier bedoeld worden, met krasse maatregelen ingrijpen en op hen de tucht toepassen. Wie op zulke wijze te werk gaan, bereiken gewoonlijk het tegendeel van wat zij beogen. Maar veel belangrijker is het, er op te letten dat men op die wijze niet juist handelt en in strijd komt met de vrijheid van den christenmens, die ons als reformatorische christenen dierbaar is. Van ieder persoonlijk moet ten opzichte van vraagstukken als hier aan de orde zijn, een eigen beslissing worden verwacht. Ieder wordt geplaatst voor het nemen van een beslissing de's geloofs. Deze vrijheid die wij ons niet laten ontroven, is tegelijk onze verantwoordelijkheid. Het is op die zware verantwoordelijkheid voor God, waarop wij elkander mogen en moeten wijzen. Deze verantwoordelijkheid is in geding, wanneer de vraag gesteld wordt, waar onze kinderen studeren zullen, aan de Vrije Universiteit of elders. D.N. 2451

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen