Vrije Universiteitsblad 1960 - pagina 181

SPAREN is ook:

BOUWEN! W a t is eigenlijk onze taak bij het sparen voor de medische faculteit van de V.U. ? Brengen we alleen maar geld bijeen of doen we wat meer ? Bouwen we ook in ander opzicht mee aan de instandhouding van een universiteit ? Ja, en wel op een wijze die geheel in onze aard ligt. W e zijn in het bijzonder geïnteresseerd bij dingen, die vlak voor de hand liggen. W e moeten kunnen zien wat we doen. Geleerde beschouwingen, hoe noodzakelijk ook, pakken ons niet zo gauw. W e willen praktisch werken. N u is het zo, dat we juist bij ons werk voor de V.U. de resultaten vlak bij de hand hebben. Het is zelfs zo, dat die resultaten er al zijn, terwijl we er nog voor werken. Buiten Amsterdam, aan de Amstelveenseweg, groeit een imposant gebouw, dat ook door ons werk tot stand wordt gebracht. Het nieuwe V.U. ziekenhuis. Het was op een prachtige zaterdag in mei, dat we onder leiding van de geneesheer-directeur en de directrice dit bouwwerk in wording mochtec bezichtigen. W e e t U, wat ons zo getroffen heeft ? Dit, dat hier niet alleen een gebouw van steen en beton wordt gesticht, maar dat vooral wordt geprobeerd hier een inrichting tot stand te brengen met een christelijke geest. Een christelijk ziekenhuis bouwen is een moeilijke taak, ik zou bijna zeggen een hachelijk ondernemen. Natuurlijk, het gebouw moet praktisch en volgens de nieuwste eisen worden ingericht. Dat

Prof. dr. J. Waterink, de heer A. J. van Oosten uit 's-Gravenzande, prof. dr. L. W. G. Scholten en mr. C. A. van Swigchem, wetenschappelijk am.btenaar (van Unks naar rechts op de voorgrond) tijdens de wetenschappelijke samenkomst.

kunnen we wel aan de deskundigen overlaten. Maar de geest, die er heersen zal, is hoofdzaak. Dit gaat ook ons aan. N u is het zo mooi, dat we op onze excursie konden horen, hoe hier gepoogd wordt naast een doelmatig gebouw te zorgen voor een goede geest. W a t waren we innerlijk blij, toen we Dr. Kothe hoorden spreken over zijn idealen. Hoe hij de opleiding van de verpleegsters zich dacht, op welke wijze hij wil bevorderen, dat deze hun werk met opgewektheid kunnen doen, hoe de verpleging zal worden geregeld, hoe de ziekenkamers moeten zijn, hoe de medische behandeling, maar ook de sfeer en de geestelijke verzorging moeten zijn. Een zieke, die naar een ziekenhuis moet, is een mens in nood, zo sprak Dr. Kothe. In die nood moet voor de zieke gezorgd worden. Hij moet niet alleen lichamelijk worden behandeld, maar in het bijzonder ook geestelijk worden gesterkt. Aan de verwezenlijking van dit ideaal kunnen en mogen wij meewerken. Daarin mag de leiding van ons ziekenhuis niet alleen staan. Die leiding moet zich gedragen weten door ons allen, spaarsters voor de V.U. W e houden toch van de V.U. ? Welnu, dan willen we dat ook tonen. Niet zo eens per half jaar, als de busjes worden geleegd, maar telkens weer. Daarom geven we niet elk halfjaar een bedrag, maar sparen constant door. Dat zal de opbrengst ten goede komen, maar ons ook innerlijk meer aan de V.U. verbinden. Dan vinden we ook wel gelegenheid om zo nu en dan over ons ziekenhuis te spreken. Dan gaat het leven in onze gezinnen. Dan zijn we niet alleen spaarsters, maar ook bouwers.

J. Blok-Bos

Tijdens de ontvangst in het stadhuls beantwoordt president-directeur, de heer J. Wilschut (rechts) het woord van welkom van Deventer's burgervader dr. N. Bolkesteln.

3125

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen