Vrije Universiteitsblad 1967 - pagina 113

spaarbusjes

ƒ 426,444,74 voor de V.U. bijeengebracht

hebben.

Om

dit geld uit de busjes en te bestemder plaats te krijgen, legde het vrouwencomité tweemaal 115.347 bezoeken af! Bracht 1966 al 25.000 gulden méér in de busjes dan 1965, het ziet er naar uit dat 1967 dit lopende

jaar

zal

overtreffen,

want

de voorjaarslichting

is

al

over

de twee ton heen. In het komende nummer van ,,Helpende H a n d e n " wordt royaler bericht over de bijeenkomst van Vrouwen-V.U.-Hulp. Hier volstaan

we

met te melden dat de revalidatie-arts, lector dr. C. P. Dubbelman, een zeer

leerzame

voordracht

hield

over:

revalidatie,

reactivering,

be-

geleiding.

De middag Dr. C. P. Dubbelman

bracht

het gezelschap

samen op

het

nieuwbouwterrein

van de V.U., waar de vlag op een heistelling duidelijk de eerste paal voor het hoofdgebouw

geslagen

maakte, dat

is.

Een deel van het gezelschap kwam bijeen in de kapel van het ziekenhuis. Daar sprak de al genoemde prof. Stahlie over: geneeskunde. We

geven

een samenvatting

van zijn

betoog:

Prof. Stahlie ving zijn betoog aan met te stellen dat de geneeskunde als wetenschap aan de V . U . op geen andere wijze w o r d t dan elders. Het levensbeschouwelijke

gedoceerd

element speelt in de genees-

kunde als wetenschap geen rol, wel uiteraard

bij de wetenschaps-

beoefenaar. Dit element,

hoewel

bij

het zuiver

wetenschappelijk

onderwijs

van

grote waarde, komt in nog sterkere mate tot uitdrukking bij de overdracht van praktische medische kennis, m.a.w. bij het onderwijs

in

geneeskunst. Dit onderwijs kan slechts adaequaat gegeven worden, indien er voldoend persoonlijk contact tussen opleider en opgeleide bestaat. Er wordt voorts op gewezen dat er wel eens het misverstand heerst, dat de medische ethiek nageleefd door de christen-arts, een andere zou zijn dan die, nagestreefd door alle artsen. Dit is volgens prof. Stahlie onjuist: de medische ethiek, die reeds van zeer oude datum

is, regelt

in principe

bepaalde

intermenselijke

verhoudingen,

en gaat uit van de eerbied voor het leven en het respect voor de persoon van de medemens, c.q. de zieke. Men mag wel verwachten, dat hier voor de christen-arts nog bij komt, dat

hij

deze

medische

ethiek

ziet

evangelie, van Jezus Christus. Het Prof. dr. T. D.

Stahlie

tegen

de

achtergrond

mag derhalve

van

het

een gelukkig

feit

genoemd worden, dat de V . U . over een medische faculteit en

m.a.w. de

student

in de

waarvan hij de achtergronden

geneeskunde

een

milieu

beschikt,

kan

bieden,

kent, en dat is volgens prof.

Stahlie

voldoende bestaansrecht voor die faculteit. Dit bestaansrecht zou veel beter bepleit kunnen worden, indien ook de medische faculteit der V . U . zich thans ging richten op hulp aan de ontwikkelingslanden.

Dit zou op

de volgende

wijzen

kunnen

ge-

schieden: In de eerste plaats door studenten uit de ontwikkelingslanden tot arts op te leiden. Een tweede

mogelijkheid zou zijn dat van faculteitswege

er

steeds

weer op gewezen w o r d t dat er in de ontwikkelingsgebieden nuttig en mooi werk te doen valt v o o r de arts. Prof. Stahlie memoreerde

dat

reeds relatief veel afgestudeerden van de medische faculteit der V . U . zich v o o r kortere of langere t i j d , v o o r baar hebben gesteld..

een dergelijke taak

beschik-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen